Hebban recensie
Vogelman is gewoon een erg goede thriller voor mensen met een sterke maag
want voor Mo Hayder kan het allemaal niet erg genoeg zijn. ,Met Vogelman debuteerde de Engelse Mo Hayder in de internationale thrillerwereld. Het was een veelbesproken en zeer goed ontvangen debuut. Na alle vele goede verhalen over Vogelman, vond ik het nu dan toch ook eens tijd worden voor een Crimezone bespreking ervan. Beter laat, dan nooit!
Vogelman is een echte 'serial killer thriller': de bekende psychopaat waarvan de misdaden bijna niet afgrijselijker kunnen worden beschreven. De verhaallijn is eenvoudig: een zieke geest ontvoert jonge hoertjes, vermoordt ze en verkracht vervolgens de stoffelijke overschotten meerdere malen. Rechercheur Jack Caffery onderzoekt de moorden die Londen in de warme zomer in de ban houdt, maar loopt ook nog steeds rond met een traumatische gebeurtenis uit zijn jeugd. Daarnaast probeert hij een oplossing te vinden voor de op de klippen gelopen relatie met zijn vriendin.
Er gebeurt op elke pagina wel iets. Hayder trekt je steeds verder in het verhaal en door de 53 korte hoofdstukjes lukt dat goed én wordt je ook nog eens regelmatig op het verkeerde been gezet. Vogelman is gewoon een erg goede thriller voor mensen met een sterke maag, want voor Hayder kan het allemaal niet erg genoeg zijn. Steeds vindt ze weer een overtreffende trap om de gebeurtenissen te beschrijven. Dit gaat een beetje ten koste van de geloofwaardigheid, maar dat neemt helemaal niets af van de krachtige schrijfstijl en de kwaliteit van het boek. Vogelman is zeker een aanrader voor liefhebbers van Karin Slaughter en James Patterson.
Vogelman is een echte 'serial killer thriller': de bekende psychopaat waarvan de misdaden bijna niet afgrijselijker kunnen worden beschreven. De verhaallijn is eenvoudig: een zieke geest ontvoert jonge hoertjes, vermoordt ze en verkracht vervolgens de stoffelijke overschotten meerdere malen. Rechercheur Jack Caffery onderzoekt de moorden die Londen in de warme zomer in de ban houdt, maar loopt ook nog steeds rond met een traumatische gebeurtenis uit zijn jeugd. Daarnaast probeert hij een oplossing te vinden voor de op de klippen gelopen relatie met zijn vriendin.
Er gebeurt op elke pagina wel iets. Hayder trekt je steeds verder in het verhaal en door de 53 korte hoofdstukjes lukt dat goed én wordt je ook nog eens regelmatig op het verkeerde been gezet. Vogelman is gewoon een erg goede thriller voor mensen met een sterke maag, want voor Hayder kan het allemaal niet erg genoeg zijn. Steeds vindt ze weer een overtreffende trap om de gebeurtenissen te beschrijven. Dit gaat een beetje ten koste van de geloofwaardigheid, maar dat neemt helemaal niets af van de krachtige schrijfstijl en de kwaliteit van het boek. Vogelman is zeker een aanrader voor liefhebbers van Karin Slaughter en James Patterson.
1
Reageer op deze recensie