Kleurrijke personages, Interessante intriges en een aardige plot

De toestroom van nieuwe thrillers uit Scandinavië blijft onuitputtelijk. Niet alleen van de gevestigde namen als Nesbø, Mankell, Läckberg of Lindell, ook debuterende auteurs weten en masse de weg naar het buitenland te vinden. Het ziet er dan ook naar uit dat de populariteit van de “Nordic thriller” haar hoogtepunt nog lang niet heeft bereikt. Niet alleen de lezers in de lage landen, zelfs in de Angelsaksische landen - en dat is bijzonder - zwichten ze in groten getale voor de krimi's uit Noord-Europa.

Ook de Zweedse journaliste Sofie Sarenbrant mag wat betreft internationale aandacht niet mopperen. Haar debuut uit 2010, Vecka 36, is geen uitzondering op de regel. De rechten werden al verkocht aan Duitsland, Polen, Italië en er staat zelfs een Russische editie te verschijnen. Natuurlijk ontbreekt ook ons taalgebied niet op dat lijstje. Inmiddels ligt Sarenbrants debuut, Week 36, ook al even in de Nederlandse en Vlaamse boekwinkel, door de uitgeverij gebracht als “zwangerschapsthriller”. Oeps.

Ik waarschuw u alvast: Week 36 is geen boek in het spoor van Heleen van Royens Gelukkige huisvrouw, waar een dergelijke aanduiding de lading wél dekt.
Week 36 wordt bevolkt door zwangere vrouwen, of vrouwen met een onbedwingbare kinderwens, maar om het nu een “zwangerschapsthriller” te noemen…...

Johanna en Agnes zijn er in ieder geval twee van de eerste categorie. Beiden zijn hoogzwanger en zijn er met hun gezinnen een weekje tussenuit in het idyllische vissersdorpje Brantevik. Als afsluiting van hun vakantie besluiten ze met z’'n allen nog even naar een lokale tent te gaan voor een avondje karaoke. De volgende ochtend breekt de hel los. Agnes blijkt niet thuis te zijn gekomen, terwijl ze de kroeg als eerste had verlaten. Ze is spoorloos verdwenen. Het dorpje is in rep en roer en het is aan inspecteur Lars Räffel om de rust terug te laten keren, het liefst natuurlijk met een ongedeerde Agnes in zijn kielzog. Statistisch gezien een goede mogelijkheid want, zo weet Räffel, “slechts” 25 tot 35 van de meer dan 7.000 vermisten per jaar blijft ook vermist. Maar wanneer het lichaam van een zwangere vrouw aanspoelt, is hij daar niet zo zeker meer van. Terwijl hij zich op de zaak stort, is ook misdaadjournalist Göran Rosenlund uit Stockholm naar Brantevik gekomen, om verslag te doen, maar eigenlijk vooral om zijn eigen carrière een nieuwe – o zo noodzakelijke – glans te kunnen geven.

Week 36 is een thriller geschreven vanuit verschillende perspectieven. Het belangrijkste is eigenlijk dat van Johanna, ondanks dat zij vooral buiten de eigenlijke plot opereert. We volgen inspecteur Räffel en journalist Rosenlund van dichtbij, maar ook Tobbe, Agnes’ echtgenoot, die naarstig probeert niet ten onder te gaan aan schuldgevoel.

Met name de eerste helft leest als een trein, is spannend en bij vlagen zelfs verrassend. De potentie van Sarenbrant als thrillerauteur is duidelijk, maar na ongeveer twee derde begint de trein te haperen en flink aan vaart te verliezen. Het is alsof de kracht uit het verhaal lekt en alle zeilen bijgezet moeten worden om de plot, met het nodige kunst- en vliegwerk, overeind te houden. Sarenbrant herpakt zich goed naar het einde toe en heeft nog wel een spannende finale in petto, waarin ze direct toewerkt naar een noodzakelijk vervolg. Haar tweede boek, I stället för dig (vrij vertaald: in plaats van jou) werd dit vervolg en inmiddels staat boek drie op punt te verschijnen in Zweden. Als debuut is Week 36 veelbelovend. Sarenbrant heeft oog voor kleurrijke personages, interessante intriges en is in staat een aardige plot te bedenken. Het volgende boek is haar 'proof of the pudding' en daar kijk ik alvast naar uit.