Lezersrecensie
Wat een poëziedebuut!
24 juli 2018
Victorieverdriet is hetpoëziedebuut van Elfie Tromp en tevens het poëziedebuut op mijn boekenblog, ik recenseer literatuur maar poëzie heb ik nog niet eerder gerecenseerd.
De ondertitel van dit boek ‘voor iedereen met gevoel in z’n donder’ is zeer treffend. Victorieverdriet is opgedeeld in 3 delen: I – thuis, of hoe het begon, II – ver weg de wereld werd een afdaling en III – thuiskomst over de glitter tussen het gruis.
Na ontvangst van het recensie-exemplaar van Victorieverdriet van uitgever De Geus begon ik gelijk met lezen en zoals zo vaak bij poëzie las ik het meerdere keren. Toen ik drie weken geleden op vakantie ging besloot ik Victorieverdriet mee te nemen en er nogmaals van te genieten op mijn vakantieadres. Ik stipte het al aan op Twitter, heel raar hoe een andere gemoedstoestand (vakantie = relaxte gemoedstoestand) je op een heel andere manier poëzie laat ervaren, had ik thuis ‘Legpuzzel’ als mijn favoriet aangewezen, werd tijdens mijn vakantie ‘Eiland’ mijn grote favoriet, zo’n grote favoriet dat het nu zelfs aan de muur hangt naast ‘Het is wat het is’ van Erich Fried (zie mooie quotes #2), dat zegt iets over mij maar vooral ook iets over ‘t poëziedebuut van Elfie Tromp: het raakt mij!
Uit ‘Eiland’
Er zwol een zee langs je slapen
het tapijt verdween onder hersenkoraal
golfslag tegen de ramen
zeegras in het kozijn
en later
nu weet ik dat
eilanden niet navigeren
die drijven af
Ik kan niet zo goed uitleggen wat ‘Eiland’ met mij doet, het doet mij verlangen naar rust en het leest bijna alsof het gemaakt is op de cadans van de golven, het klinkt bijna melodieus?
Uit ‘Legpuzzel’
Ik leg graag
puzzels
maar kreeg jou nooit
af
En
ik ben van buiten naar binnen toe begonnen
voor het hart
kreeg ik de kans niet
Moet ik hier nog iets aan toevoegen?
Het fijne van poëzie, en dus ook van dit poëziedebuut, is dat je het nooit echt uitleest, ik pak poëzie veel sneller opnieuw uit de boekenkast dan een roman en dat zal met dit debuut ook gebeuren. Wat mij betreft is ‘Victorieverdriet’ van Elfie Tromp een geslaagd poëziedebuut, alles zit erin, van rauwe emoties in ‘In transit’ (de koffers laat ik in de gang, wat een opluchting om zonder bagage, te vertrekken) tot aan de bijna liefelijk....... lees verder op mijn blog: https://wp.me/p9LoWN-Zx
De ondertitel van dit boek ‘voor iedereen met gevoel in z’n donder’ is zeer treffend. Victorieverdriet is opgedeeld in 3 delen: I – thuis, of hoe het begon, II – ver weg de wereld werd een afdaling en III – thuiskomst over de glitter tussen het gruis.
Na ontvangst van het recensie-exemplaar van Victorieverdriet van uitgever De Geus begon ik gelijk met lezen en zoals zo vaak bij poëzie las ik het meerdere keren. Toen ik drie weken geleden op vakantie ging besloot ik Victorieverdriet mee te nemen en er nogmaals van te genieten op mijn vakantieadres. Ik stipte het al aan op Twitter, heel raar hoe een andere gemoedstoestand (vakantie = relaxte gemoedstoestand) je op een heel andere manier poëzie laat ervaren, had ik thuis ‘Legpuzzel’ als mijn favoriet aangewezen, werd tijdens mijn vakantie ‘Eiland’ mijn grote favoriet, zo’n grote favoriet dat het nu zelfs aan de muur hangt naast ‘Het is wat het is’ van Erich Fried (zie mooie quotes #2), dat zegt iets over mij maar vooral ook iets over ‘t poëziedebuut van Elfie Tromp: het raakt mij!
Uit ‘Eiland’
Er zwol een zee langs je slapen
het tapijt verdween onder hersenkoraal
golfslag tegen de ramen
zeegras in het kozijn
en later
nu weet ik dat
eilanden niet navigeren
die drijven af
Ik kan niet zo goed uitleggen wat ‘Eiland’ met mij doet, het doet mij verlangen naar rust en het leest bijna alsof het gemaakt is op de cadans van de golven, het klinkt bijna melodieus?
Uit ‘Legpuzzel’
Ik leg graag
puzzels
maar kreeg jou nooit
af
En
ik ben van buiten naar binnen toe begonnen
voor het hart
kreeg ik de kans niet
Moet ik hier nog iets aan toevoegen?
Het fijne van poëzie, en dus ook van dit poëziedebuut, is dat je het nooit echt uitleest, ik pak poëzie veel sneller opnieuw uit de boekenkast dan een roman en dat zal met dit debuut ook gebeuren. Wat mij betreft is ‘Victorieverdriet’ van Elfie Tromp een geslaagd poëziedebuut, alles zit erin, van rauwe emoties in ‘In transit’ (de koffers laat ik in de gang, wat een opluchting om zonder bagage, te vertrekken) tot aan de bijna liefelijk....... lees verder op mijn blog: https://wp.me/p9LoWN-Zx
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van
Gesponsord
Als Hyoyoung wordt gevraagd in een brievenwinkel in Seoul te komen werken, realiseert ze zich al snel hoe helend een brief kan zijn. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
