Lezersrecensie
Intrigerende thriller
3,5 sterren
De enige die overbleef kan ik het beste omschrijven als intrigerend. Van begin tot eind was ik geboeid door het verhaal. De spanning en mysterie die in het huis hangt is voelbaar. Langzaam aan krijg je steeds meer te horen over wat er is gebeurd in 1929 en waarom de vorige verzorger plotseling is verdwenen zonder iets te zeggen en al haar spullen in Hope’s End achterlatend. Het verlangen naar antwoorden zorgt ervoor dat dit een pageturner is.
Als lezer merk je niet zo heel veel van de setting in de eind-twintigste eeuw behalve het gebrek aan moderne technologie. Zo typt Lenora haar verhaal op een oude en zware typemachine. Tijdens het lezen vroeg ik me af of dat niet makkelijker kan met een licht Bluetooth toetsenbord. Maar dat kan dus niet, want die bestonden toen nog niet. Deze setting, samen met het afbrokkelende huis op het randje van de klif, geeft een scene-matische sfeer aan het verhaal. Voor mij droeg het bij aan het intrigerende mysterie van dit boek.
Als je denkt dat de moorden uit 1929 en de verdwijning van de vorige verzorger van Lenora wel genoeg is om het boek spannend te maken, dan komt hier ook nog de vraag bij of Kit haar moeder opzettelijk heeft vermoord door haar een potje Fentanyl te geven. De vele raadsels en mysteries houden het verhaal interessant, waardoor het geen moment saai is.
De enige die overbleef is een aanrader voor liefhebbers van psychologische thrillers zoals Verity van Colleen Hoover en De hulp van Freida McFadden.
De enige die overbleef kan ik het beste omschrijven als intrigerend. Van begin tot eind was ik geboeid door het verhaal. De spanning en mysterie die in het huis hangt is voelbaar. Langzaam aan krijg je steeds meer te horen over wat er is gebeurd in 1929 en waarom de vorige verzorger plotseling is verdwenen zonder iets te zeggen en al haar spullen in Hope’s End achterlatend. Het verlangen naar antwoorden zorgt ervoor dat dit een pageturner is.
Als lezer merk je niet zo heel veel van de setting in de eind-twintigste eeuw behalve het gebrek aan moderne technologie. Zo typt Lenora haar verhaal op een oude en zware typemachine. Tijdens het lezen vroeg ik me af of dat niet makkelijker kan met een licht Bluetooth toetsenbord. Maar dat kan dus niet, want die bestonden toen nog niet. Deze setting, samen met het afbrokkelende huis op het randje van de klif, geeft een scene-matische sfeer aan het verhaal. Voor mij droeg het bij aan het intrigerende mysterie van dit boek.
Als je denkt dat de moorden uit 1929 en de verdwijning van de vorige verzorger van Lenora wel genoeg is om het boek spannend te maken, dan komt hier ook nog de vraag bij of Kit haar moeder opzettelijk heeft vermoord door haar een potje Fentanyl te geven. De vele raadsels en mysteries houden het verhaal interessant, waardoor het geen moment saai is.
De enige die overbleef is een aanrader voor liefhebbers van psychologische thrillers zoals Verity van Colleen Hoover en De hulp van Freida McFadden.
1
Reageer op deze recensie