Lezersrecensie
Hoeveel kan een mens verdragen...
Brianna, dochter van Sarah Miller, kennen we uit het eerste deel van dit verhaal: Een leven geleden. Zij leidt een zeer gelukkig leven samen met haar man Jake en hun 3 kinderen. Ook zij is, in navolging van haar moeder, ondertussen een best-seller auteur. Ze is een rijke vrouw, in alle betekenissen van het woord en ze geniet samen met haar gezin van al het moois wat het leven te bieden heeft. Op een heel normale dag verandert dit ineens in een oogwenk en wordt haar ergste nachtmerrie werkelijkheid. Deze vreselijke gebeurtenis zet Brianna’s leven helemaal op zijn kop….
“In de stilte van de nacht lijkt het verdriet het grootst…”
Een prachtig boek dat verder gaat waar ‘Een leven geleden’ is gestopt. Was in het eerste deel moeder Sarah de hoofdpersoon, hier is dat dochter Brianna. Brianna lijkt niet alleen wat uiterlijk betreft op haar moeder maar ook haar persoonlijkheid is een kopie van Sarah, en dan hebben ze ook nog eens hetzelfde beroep! Sarah vond ik een heerlijk mens en zo heeft ook Brianna mijn sympathie.
Een puntje van kritiek op het verhaal is dat alles misschien net een beetje te veel is; de pieken in het leven van Brianna zijn heel erg hoog en de dalen zijn zeer diep. Je zou dat als iets overdreven kunnen beschouwen voor wat een mens kan meemaken maar aan de andere kant is dat ook wat het boek zo fijn maakt om te lezen. Het is op sommige momenten onverwacht zeer aangrijpend en op andere momenten is het onmogelijk niet verder te lezen met een grijns op je gezicht. Misschien dat het wat onwerkelijk is maar dat is toch vaak wat we zoeken in een boek; iets wat vooral niet lijkt op ons eigen leven want dat kennen we wel!
De schrijfstijl is losjes, eenvoudige taal en heel beeldend geschreven. Je bezoekt in het boek een aantal plaatsen in het buitenland die soms iets te uitgebreid beschreven worden maar je kunt je er wel een goed beeld bij vormen. In tegenstelling tot het eerste deel zijn de hoofstukken nu kort(er). Alle personages zijn heel sympathiek en daardoor is het makkelijk om met hen mee te voelen. De vreselijke gebeurtenis waar Brianna mee te maken krijgt is heel actueel en laat je even stil staan bij het feit dat dit jou ook zo maar zou kunnen gebeuren op een heel gewone dag en dat er helaas ook veel mensen zijn wie het al is overkomen….
Ik weet niet of er sprake is van een vervolg maar ik zie zeker mogelijkheden!
“In de stilte van de nacht lijkt het verdriet het grootst…”
Een prachtig boek dat verder gaat waar ‘Een leven geleden’ is gestopt. Was in het eerste deel moeder Sarah de hoofdpersoon, hier is dat dochter Brianna. Brianna lijkt niet alleen wat uiterlijk betreft op haar moeder maar ook haar persoonlijkheid is een kopie van Sarah, en dan hebben ze ook nog eens hetzelfde beroep! Sarah vond ik een heerlijk mens en zo heeft ook Brianna mijn sympathie.
Een puntje van kritiek op het verhaal is dat alles misschien net een beetje te veel is; de pieken in het leven van Brianna zijn heel erg hoog en de dalen zijn zeer diep. Je zou dat als iets overdreven kunnen beschouwen voor wat een mens kan meemaken maar aan de andere kant is dat ook wat het boek zo fijn maakt om te lezen. Het is op sommige momenten onverwacht zeer aangrijpend en op andere momenten is het onmogelijk niet verder te lezen met een grijns op je gezicht. Misschien dat het wat onwerkelijk is maar dat is toch vaak wat we zoeken in een boek; iets wat vooral niet lijkt op ons eigen leven want dat kennen we wel!
De schrijfstijl is losjes, eenvoudige taal en heel beeldend geschreven. Je bezoekt in het boek een aantal plaatsen in het buitenland die soms iets te uitgebreid beschreven worden maar je kunt je er wel een goed beeld bij vormen. In tegenstelling tot het eerste deel zijn de hoofstukken nu kort(er). Alle personages zijn heel sympathiek en daardoor is het makkelijk om met hen mee te voelen. De vreselijke gebeurtenis waar Brianna mee te maken krijgt is heel actueel en laat je even stil staan bij het feit dat dit jou ook zo maar zou kunnen gebeuren op een heel gewone dag en dat er helaas ook veel mensen zijn wie het al is overkomen….
Ik weet niet of er sprake is van een vervolg maar ik zie zeker mogelijkheden!
1
Reageer op deze recensie