Lezersrecensie
Familiegeheimen
De families van Amanda Kekkonen en Niko Palevski hebben beide om eigen redenen hun bedenkingen bij de relatie die de twee tieners met elkaar hebben. Wanneer Amanda dood gevonden wordt is Niko hoofdverdachte: is hij in de criminele sporen van zijn vader getreden of wordt hij onterecht beschuldigd? Op het politiebureau zegt Niko niets, hij zegt dat hij beloofd heeft niets te zeggen. Wat mag hij niet zeggen en aan wie heeft hij dat beloofd?
Zowel voor Amanda als voor Niko geldt dat het verleden van hun ouders een grote rol speelt in hun opvoeding ondanks dat ze uit heel verschillende gezinnen komen maar dat is op zich heel logisch: wil je niet allemaal dingen anders of beter doen voor je kinderen in vergelijking met je eigen jeugd?
Het boek wisselt hoofdstukken over 'voor de moord' af met hoofdstukken 'na de moord' (niet in chronologische volgorde overigens) waardoor je steeds meer informatie krijgt over beide families en blijken er veel meer zaken te spelen dan dat je van te voren kon bedenken. Hoe goed kennen ze eigenlijk hun eigen kinderen, maar ook hun partner en eigen ouders? Zou Amanda misschien ook zelfmoord hebben kunnen plegen?
Door de tijdwisseling in de hoofstukken en alle info die je daardoor krijgt wordt je steeds op het verkeerde been gezet over de eventuele dader en blijft het spannend tot het einde.
De schrijfstijl is vlot, het verhaal leest makkelijk weg, geen ingewikkelde zinnen of moeilijke en/of gezochte woorden.
Eerder las ik Een heel gewoon gezin van deze schrijver, ook dat verhaal vond ik erg goed. Wat beide boeken met elkaar gemeen hebben is dat ze over gezinnen gaan waar de tienerkinderen iets overkomt en dan vooral ook over hoe iedereen in zo'n gezin daar mee omgaat.
Zowel voor Amanda als voor Niko geldt dat het verleden van hun ouders een grote rol speelt in hun opvoeding ondanks dat ze uit heel verschillende gezinnen komen maar dat is op zich heel logisch: wil je niet allemaal dingen anders of beter doen voor je kinderen in vergelijking met je eigen jeugd?
Het boek wisselt hoofdstukken over 'voor de moord' af met hoofdstukken 'na de moord' (niet in chronologische volgorde overigens) waardoor je steeds meer informatie krijgt over beide families en blijken er veel meer zaken te spelen dan dat je van te voren kon bedenken. Hoe goed kennen ze eigenlijk hun eigen kinderen, maar ook hun partner en eigen ouders? Zou Amanda misschien ook zelfmoord hebben kunnen plegen?
Door de tijdwisseling in de hoofstukken en alle info die je daardoor krijgt wordt je steeds op het verkeerde been gezet over de eventuele dader en blijft het spannend tot het einde.
De schrijfstijl is vlot, het verhaal leest makkelijk weg, geen ingewikkelde zinnen of moeilijke en/of gezochte woorden.
Eerder las ik Een heel gewoon gezin van deze schrijver, ook dat verhaal vond ik erg goed. Wat beide boeken met elkaar gemeen hebben is dat ze over gezinnen gaan waar de tienerkinderen iets overkomt en dan vooral ook over hoe iedereen in zo'n gezin daar mee omgaat.
1
Reageer op deze recensie