Lezersrecensie
Mijmeringen en levenslessen
Ken jij het genre Healing Fiction? Dat is een combinatie van persoonlijke ontwikkeling en een roman, rustige maar warme verhaallijnen met een positieve of helende ontwikkeling voor de hoofdpersonage. Heel populair in Japan en Korea. Ik was erg benieuwd, en mocht van Harper Collins een recensie exemplaar van ' 108 gongslagen'.
Yoshimura Keiko is het pseudoniem van een jonge Japanse schrijver. 108 gongslagen is haar debuut.
Mamoru Sohara is klusjesman op het kleinste en meest afgelegen eiland van Japan, Toshima. Hij heeft een groot hart en stelt het welzijn van anderen altijd boven zijn eigen verlangens.
In aanloop van oudejaarsavond, waarbij er om middernacht 108 gongslagen te horen zullen zijn om gezuiverd het nieuwe jaar in te gaan, zet een brief van een oude vriend het leven van Sohara op zijn kop. Sohara is minder onbezorgd dan anders. Zal de magie van de avond het tij kunnen keren?
Hoofdpersonage Sohara is een nobele en bescheiden man van 61 jaar die klusjes doet voor iedere eilandbewoner, aandacht geeft aan degenen die het nodig hebben, en die zelfs in het geheim spullen repareert.
'Alles gaat stuk, alles gaat kapot. Zowel dingen als mensen gaan kapot, dat wist Sohara maar al te goed.'
Vandaar zijn voornemen om alle schade en gebreken die hij op het eiland zou ontdekken,zou herstellen en repareren. Dat is al een prachtig begin.
Hij is, op een paar jaar Tokio na, nog nooit van het eiland afgeweest, maar is altijd al tevreden met zijn leven geweest. Maar dan ontvangt hij, vlak voor oudejaarsdag, een brief van zijn oude vriend, en hij is helemaal van slag. Het is niet meteen duidelijk waardoor dit komt, zodat je nieuwsgierig bent en door wil lezen. Uiteindelijk begrijp je het en het einde is hartverwarmend.
De eilandbewoners zijn stuk voor stuk mooi beschreven personages en in de beschrijvingen van het eiland zit veel liefde.
In dit kleine en rustige verhaal zit veel poëzie verwerkt, veel mijmeringen en levenslessen over bescheidenheid, verbondenheid en tevreden zijn. Ik ben fan!
Yoshimura Keiko is het pseudoniem van een jonge Japanse schrijver. 108 gongslagen is haar debuut.
Mamoru Sohara is klusjesman op het kleinste en meest afgelegen eiland van Japan, Toshima. Hij heeft een groot hart en stelt het welzijn van anderen altijd boven zijn eigen verlangens.
In aanloop van oudejaarsavond, waarbij er om middernacht 108 gongslagen te horen zullen zijn om gezuiverd het nieuwe jaar in te gaan, zet een brief van een oude vriend het leven van Sohara op zijn kop. Sohara is minder onbezorgd dan anders. Zal de magie van de avond het tij kunnen keren?
Hoofdpersonage Sohara is een nobele en bescheiden man van 61 jaar die klusjes doet voor iedere eilandbewoner, aandacht geeft aan degenen die het nodig hebben, en die zelfs in het geheim spullen repareert.
'Alles gaat stuk, alles gaat kapot. Zowel dingen als mensen gaan kapot, dat wist Sohara maar al te goed.'
Vandaar zijn voornemen om alle schade en gebreken die hij op het eiland zou ontdekken,zou herstellen en repareren. Dat is al een prachtig begin.
Hij is, op een paar jaar Tokio na, nog nooit van het eiland afgeweest, maar is altijd al tevreden met zijn leven geweest. Maar dan ontvangt hij, vlak voor oudejaarsdag, een brief van zijn oude vriend, en hij is helemaal van slag. Het is niet meteen duidelijk waardoor dit komt, zodat je nieuwsgierig bent en door wil lezen. Uiteindelijk begrijp je het en het einde is hartverwarmend.
De eilandbewoners zijn stuk voor stuk mooi beschreven personages en in de beschrijvingen van het eiland zit veel liefde.
In dit kleine en rustige verhaal zit veel poëzie verwerkt, veel mijmeringen en levenslessen over bescheidenheid, verbondenheid en tevreden zijn. Ik ben fan!
1
Reageer op deze recensie