Lezersrecensie
Ontroerend liefdesverhaal
Deze vrij dikke roman van bijna 400 pagina's werd bezorgd met een bijpassende pakje tissues. Dat beloofd wat! Bedankt Harper Collins voor dit recensie exemplaar.
Dit boek is het levensverhaal van Evelyn en Joseph. Het verhaal begint in het heden met de familiebijeenkomst waarin het echtpaar, inmiddels allebei eind 70, hun 3 kinderen vertellen dat ze volgend jaar samen afscheid zullen nemen van het leven. Evelyn is ernstig ziek en Joseph is zo aan Evelyn verknocht dat hij geen leven zonder haar kan voorstellen. Natuurlijk zorgt dit voor heftige emoties in de familie. Ze willen nog 1 heel jaar herinneringen ophalen en dromen vervullen na een vol, mooi leven aan de kust van New England. Maar als het jaar bijna voorbij is, staan ze voor de moeilijkste beslissing van hun leven. Hoe moet dit verhaal eindigen?
De tissues had ik inderdaad nodig! Na de heftige binnenkomer van dit boek wisselen het verleden en het heden elkaar om beurten af. De hoofdstukken worden beschreven vanuit Joseph, Evelyn en een enkele keer vanuit een van de kinderen.
Hoogte-en dieptepunten, de eerste kus, de oorlog, verliezen en geboorten, alles passeert de revue. Hoewel Joseph en Evelyn een voor de buitenwereld droomhuwelijk hebben en ze altijd samen zijn , blijkt toch ook dat niet alles zo maar vanzelf gaat. Een huwelijk gaat niet altijd over rozen. Zelfs niet in het huwelijk tussen Joseph en Evelyn.
Af en toe vond ik het verhaal wat langdradig en valt het wat in herhaling, maar de beschrijvingen van het familiehuis aan de kust, de oceaan en de bloeiende tuin zijn prachtig. En, aan de andere kant, beslaat het boek ruim 70 jaar. Dan is het net hoe je het bekijkt.
Evelyn is een vurig personage met dromen en een onrust dat af en toe de kop opsteekt, Joseph is haar anker, een rots, met een blinde liefde voor haar, met een diepe angst haar te verliezen. Joseph creëert samen met haar een tuin, een tuin vol liefde met voor elk persoon een eigen bloem. En de paarse viooltjes die synoniem staan voor Evelyn komen steeds terug. De bloemen en de tuin zijn prachtige synoniemen voor seizoenen en de 'circle of life'.
Het verhaal bevat naast ontroerende momenten en ook levenslessen, een lofzang voor de liefde en hoe je elkaar terug kunt vinden.
'Ik leer steeds meer dat wie we worden niet hetzelfde hoeft te zijn als wie we ooit waren.'
De dagen dat ik je liefhad is een verhaal over liefde, relaties en familiebanden die je lang bij zult blijven.
Dit boek is het levensverhaal van Evelyn en Joseph. Het verhaal begint in het heden met de familiebijeenkomst waarin het echtpaar, inmiddels allebei eind 70, hun 3 kinderen vertellen dat ze volgend jaar samen afscheid zullen nemen van het leven. Evelyn is ernstig ziek en Joseph is zo aan Evelyn verknocht dat hij geen leven zonder haar kan voorstellen. Natuurlijk zorgt dit voor heftige emoties in de familie. Ze willen nog 1 heel jaar herinneringen ophalen en dromen vervullen na een vol, mooi leven aan de kust van New England. Maar als het jaar bijna voorbij is, staan ze voor de moeilijkste beslissing van hun leven. Hoe moet dit verhaal eindigen?
De tissues had ik inderdaad nodig! Na de heftige binnenkomer van dit boek wisselen het verleden en het heden elkaar om beurten af. De hoofdstukken worden beschreven vanuit Joseph, Evelyn en een enkele keer vanuit een van de kinderen.
Hoogte-en dieptepunten, de eerste kus, de oorlog, verliezen en geboorten, alles passeert de revue. Hoewel Joseph en Evelyn een voor de buitenwereld droomhuwelijk hebben en ze altijd samen zijn , blijkt toch ook dat niet alles zo maar vanzelf gaat. Een huwelijk gaat niet altijd over rozen. Zelfs niet in het huwelijk tussen Joseph en Evelyn.
Af en toe vond ik het verhaal wat langdradig en valt het wat in herhaling, maar de beschrijvingen van het familiehuis aan de kust, de oceaan en de bloeiende tuin zijn prachtig. En, aan de andere kant, beslaat het boek ruim 70 jaar. Dan is het net hoe je het bekijkt.
Evelyn is een vurig personage met dromen en een onrust dat af en toe de kop opsteekt, Joseph is haar anker, een rots, met een blinde liefde voor haar, met een diepe angst haar te verliezen. Joseph creëert samen met haar een tuin, een tuin vol liefde met voor elk persoon een eigen bloem. En de paarse viooltjes die synoniem staan voor Evelyn komen steeds terug. De bloemen en de tuin zijn prachtige synoniemen voor seizoenen en de 'circle of life'.
Het verhaal bevat naast ontroerende momenten en ook levenslessen, een lofzang voor de liefde en hoe je elkaar terug kunt vinden.
'Ik leer steeds meer dat wie we worden niet hetzelfde hoeft te zijn als wie we ooit waren.'
De dagen dat ik je liefhad is een verhaal over liefde, relaties en familiebanden die je lang bij zult blijven.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Sandra0004
Gesponsord
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
