Lezersrecensie
Had meer in kunnen zitten
Familiestuk is een vrij lange thriller-novelle van de Verhalenfabriek. Ik mocht een recensie exemplaar ontvangen. De auteur
Hetty Visser ken ik nog niet, maar zij heeft meerdere thrillers op haar naam staan. De cover en de samenvatting beloven veel goeds:
Vertaalster Sara de Herder krijgt een lucratief aanbod om dagboeken in het Frans te vertalen. De familie van de vrouw die de dagboeken heeft nagelaten, is een rijke bankiersfamilie in Zwitserland. Zij bieden Sara een contract aan, dat haar verplicht tot geheimhouding.
Aanvankelijk is ze blij met de royale vergoeding en zet ze niet te veel vraagtekens bij de eisen die de familie stelt. Maar naarmate ze verder komt in de dagboeken wordt duidelijk dat zich een duister familiedrama heeft afgespeeld.
Toch viel het verhaal me helaas een beetje tegen. Het wordt vanuit de ik-vorm vertelt zonder veel dialogen, waardoor het niet altijd goed doorleest en je ook wat gevoel mist. Dialogen zou het geheel wat luchtiger maken. De personages blijven nu vrij vlak, en dat is een gemiste kans omdat het verhaal op zich wel spannend is.
De novelle is vrijj lang, waardoor het middenstuk ietswat stilvalt. Maar het einde en de ontknoping is wel weer heel spannend en fijn, hoewel ik ergens gelezen heb dat het een open einde is, ben ik wel tevreden met het slot.
Door de vertelwijze en de meerdere spelfouten in het verhaal geef ik het 3 sterren, dat is jammer. Want nogmaals: de verhaallijn heeft zeker mogelijkheden!
Hetty Visser ken ik nog niet, maar zij heeft meerdere thrillers op haar naam staan. De cover en de samenvatting beloven veel goeds:
Vertaalster Sara de Herder krijgt een lucratief aanbod om dagboeken in het Frans te vertalen. De familie van de vrouw die de dagboeken heeft nagelaten, is een rijke bankiersfamilie in Zwitserland. Zij bieden Sara een contract aan, dat haar verplicht tot geheimhouding.
Aanvankelijk is ze blij met de royale vergoeding en zet ze niet te veel vraagtekens bij de eisen die de familie stelt. Maar naarmate ze verder komt in de dagboeken wordt duidelijk dat zich een duister familiedrama heeft afgespeeld.
Toch viel het verhaal me helaas een beetje tegen. Het wordt vanuit de ik-vorm vertelt zonder veel dialogen, waardoor het niet altijd goed doorleest en je ook wat gevoel mist. Dialogen zou het geheel wat luchtiger maken. De personages blijven nu vrij vlak, en dat is een gemiste kans omdat het verhaal op zich wel spannend is.
De novelle is vrijj lang, waardoor het middenstuk ietswat stilvalt. Maar het einde en de ontknoping is wel weer heel spannend en fijn, hoewel ik ergens gelezen heb dat het een open einde is, ben ik wel tevreden met het slot.
Door de vertelwijze en de meerdere spelfouten in het verhaal geef ik het 3 sterren, dat is jammer. Want nogmaals: de verhaallijn heeft zeker mogelijkheden!
1
Reageer op deze recensie