Lieflijk klein verhaal over vertragen

Amelie Storms schreef eerder twee novelles voor de Verhalenfabriek, die ik beiden met veel plezier heb gelezen. Natuurlijk wil ik ook graag haar nieuwe novelle lezen: Het kleine theehuis van Lou. Van de Verhalenfabriek kreeg ik een recensie exemplaar.

Lou is net terug van haar reis door Azië en heeft haar vriend en huis verloren. Ze woont weer bij haar ouders en heeft een suf baantje als hotelreceptioniste. Dan ontmoet ze Philip, een bekende chefkok, die haar aanbiedt om een theehuis te beginnen in een oude theekoepel op zijn landgoed. Thee is Lou's passie, en ze heeft zo haar eigen ideeën voor een kleinschalige, rustgevende plek waar laptops verboden zijn. Het lijkt in te druisen tegen Philips's ideeën, want er moet wel geld in het laatje komen. Maar Philip is wel een heel sexy man...

Ik ben fan van de humor, liefijke beschrijvingen en een beetje magie die Storm altijd in haar verhalen gebruikt. En ook dit keer heeft ze niet teleurgesteld!

Je ziet zo het landgoed en de rustgevende theekoepel voor je. Storms heeft duidelijk goede research gedaan over allerlei soorten thee (en dan de echte thee, niet uit een zakje). Haar liefde voor planten en het verlangen naar een betekenisvol leven waarin je kunt vertragen spat uit het verhaal. Daarom vind ik het ook zo mooi! Het verhaal leest vlot en laat je even wegdromen en verlangen naar zonnige en warme dagen in de buitenlucht. Het einde kwam wel wat abrupt en ik wilde wel wat meer lezen over het tijdelijke huis en Diablo de slang, maar wie weet komt er een vervolg?

Een lieflijk, klein verhaal over vertragen en vertrouwen hebben in je eigen ideeën.