Lezersrecensie
Nevel in Drenthe
13 oktober 2023
Ik mocht dit boek lezen met de leesclub van de boekenreizigers olv Erna Eikhoudt.
Felicia die iedereen Fay noemt, groeit op in een klein gehucht in de provincie Drenthe. De nevel is vaak te zien boven het water en hangt over de weilanden. Haar moeder vertelt haar sprookjesverhalen over nevelenpoorten, nevelgeesten en dergelijke. Fay heeft daar geweldig goede herinneringen aan.
Op school was ze een buitenbeentje omdat ze niet echt uit het dorp kwam maar in het grote landhuis woonde. Op een dag komt er een nieuw jongetje in de klas, Jeroen, die er ook niet echt bij hoort. Ze worden dikke maatjes en er is zelfs aan de kant van Fay sprake van een prille verliefdheid. Totdat Jeroen van de één op de andere dag met zijn familie is vertrokken uit het dorp en ze niks meer van hem hoorde.
Nu tientallen jaren later is Fay getrouwd met Frank. Ze krijgt een telefoontje van haar broer Olaf dat het niet goed gaat met haar moeder. Hij vermoed dat ze beginnende dementie heeft. Fay kan het niet geloven en gaat naar haar moeder toe die nog steeds in het grote landhuis woont samen met de trouwe huishoudster Martje.
Moeder, inmiddels dik in de 80, is een kleine fragiele vrouw. Ze heeft haar haren in een vlecht en draagt wijde jurken. Ze werkt nog steeds dagelijks in de moestuin en heeft een koppig karakter. Het is moeilijk om te beoordelen of ze echt dement is of gewoon af en toe een beetje zweverig. Samen met Martje heeft ze een vaste dagelijkse routine opgebouwd die hun allebei goed lijkt te bevallen.
Hoewel Martje al vanaf jongsaf aan huishoudster is bij de familie spreekt ze iedereen nog met U aan. Ze was voor Fay in haar jeugd een soort tweede moeder die lekker kookte en zorgde. Nu doet ze haar best om het huishouden draaiende te houden maar ze is ook al flink bejaard.
Fays broer Olaf wil het liefst dat moeder in een verzorgingshuis gaat wonen en dat het huis verkocht wordt. Hij lijkt één en al zakelijkheid. Rodney de vriend van Olaf is een zachtaardige man die graag een helpende hand toesteekt.
Fay wordt verscheurd door haar liefde voor haar moeder en haar relatie met Frank met wie ze al tientallen jaren samen is. Het is duidelijk dat deze relatie niet gelijkwaardig is. Dit is eigenlijk vanaf het begin al zo. Frank de knappe kerel waar alle meisjes een oogje op hadden kiest voor Fay. Een gewoon lief meisje die het huisgenootje van zijn zusje Astrid is.
Astrid die misschien altijd al een beetje jaloers is geweest op de band van Fay en haar broer.
Fay zelf is een vrouw van middelbare leeftijd die altijd een gelukkig huwelijk had totdat corona kwam en mensen thuis gingen werken. Nu het over is met hun sociale leven worden ook de pijnpunten in hun relatie steeds duidelijker. Fay was altijd ingesteld om Frank tevreden te houden. Nu haar moeder haar hulp nodig heeft komt de relatie verder onder druk te staan.
Ook Jeroen, het jeugdvriendje, komt weer in het dorp wonen. Hij heeft het één en ander uit te zoeken over zijn vader.
Het word duidelijk dat er geheimen zijn uit het verleden. Komt daar duidelijkheid over of blijft alles in de doofpot?
Hoe dit allemaal afloopt lees je in dit goed geschreven boek.
Ik heb er van genoten en ik heb meegeleefd met iedereen. Voor alle personen in het boek kon ik wel begrip opbrengen. Dat komt omdat de karakters goed zijn uitgewerkt. Het zijn mensen die je in het dagelijkse leven ook kan tegen komen en bevriend mee kan raken.
Ik had niet eerder een boek van Marceline gelezen en ik vond dit verhaal erg mooi.
Ik ga zeker meer van deze schrijfster lezen.
Felicia die iedereen Fay noemt, groeit op in een klein gehucht in de provincie Drenthe. De nevel is vaak te zien boven het water en hangt over de weilanden. Haar moeder vertelt haar sprookjesverhalen over nevelenpoorten, nevelgeesten en dergelijke. Fay heeft daar geweldig goede herinneringen aan.
Op school was ze een buitenbeentje omdat ze niet echt uit het dorp kwam maar in het grote landhuis woonde. Op een dag komt er een nieuw jongetje in de klas, Jeroen, die er ook niet echt bij hoort. Ze worden dikke maatjes en er is zelfs aan de kant van Fay sprake van een prille verliefdheid. Totdat Jeroen van de één op de andere dag met zijn familie is vertrokken uit het dorp en ze niks meer van hem hoorde.
Nu tientallen jaren later is Fay getrouwd met Frank. Ze krijgt een telefoontje van haar broer Olaf dat het niet goed gaat met haar moeder. Hij vermoed dat ze beginnende dementie heeft. Fay kan het niet geloven en gaat naar haar moeder toe die nog steeds in het grote landhuis woont samen met de trouwe huishoudster Martje.
Moeder, inmiddels dik in de 80, is een kleine fragiele vrouw. Ze heeft haar haren in een vlecht en draagt wijde jurken. Ze werkt nog steeds dagelijks in de moestuin en heeft een koppig karakter. Het is moeilijk om te beoordelen of ze echt dement is of gewoon af en toe een beetje zweverig. Samen met Martje heeft ze een vaste dagelijkse routine opgebouwd die hun allebei goed lijkt te bevallen.
Hoewel Martje al vanaf jongsaf aan huishoudster is bij de familie spreekt ze iedereen nog met U aan. Ze was voor Fay in haar jeugd een soort tweede moeder die lekker kookte en zorgde. Nu doet ze haar best om het huishouden draaiende te houden maar ze is ook al flink bejaard.
Fays broer Olaf wil het liefst dat moeder in een verzorgingshuis gaat wonen en dat het huis verkocht wordt. Hij lijkt één en al zakelijkheid. Rodney de vriend van Olaf is een zachtaardige man die graag een helpende hand toesteekt.
Fay wordt verscheurd door haar liefde voor haar moeder en haar relatie met Frank met wie ze al tientallen jaren samen is. Het is duidelijk dat deze relatie niet gelijkwaardig is. Dit is eigenlijk vanaf het begin al zo. Frank de knappe kerel waar alle meisjes een oogje op hadden kiest voor Fay. Een gewoon lief meisje die het huisgenootje van zijn zusje Astrid is.
Astrid die misschien altijd al een beetje jaloers is geweest op de band van Fay en haar broer.
Fay zelf is een vrouw van middelbare leeftijd die altijd een gelukkig huwelijk had totdat corona kwam en mensen thuis gingen werken. Nu het over is met hun sociale leven worden ook de pijnpunten in hun relatie steeds duidelijker. Fay was altijd ingesteld om Frank tevreden te houden. Nu haar moeder haar hulp nodig heeft komt de relatie verder onder druk te staan.
Ook Jeroen, het jeugdvriendje, komt weer in het dorp wonen. Hij heeft het één en ander uit te zoeken over zijn vader.
Het word duidelijk dat er geheimen zijn uit het verleden. Komt daar duidelijkheid over of blijft alles in de doofpot?
Hoe dit allemaal afloopt lees je in dit goed geschreven boek.
Ik heb er van genoten en ik heb meegeleefd met iedereen. Voor alle personen in het boek kon ik wel begrip opbrengen. Dat komt omdat de karakters goed zijn uitgewerkt. Het zijn mensen die je in het dagelijkse leven ook kan tegen komen en bevriend mee kan raken.
Ik had niet eerder een boek van Marceline gelezen en ik vond dit verhaal erg mooi.
Ik ga zeker meer van deze schrijfster lezen.
1
2
Reageer op deze recensie