Te hoge verwachtingen

Dit boek is door velen voor mij al erg hoog gewaardeerd en eerlijk gezegd snap ik daar helemaal niets van. Nu moet ik daar eerlijkheidshalve wel bij zeggen dat ik dit boek luisterde. Misschien zijn sommige boeken gewoon niet geschikt om voorgelezen te worden.

Er staat geschreven dat Norwegian Wood een indringend verhaal over romantiek en volwassenheid, over de onmogelijke en dappere liefde van een jonge man is.

Ik vind er eerlijk gezegd niets indringends aan. Romantisch vind ik het ook al niet en volwassen? Mwah.

Watanabe, de hoofdpersoon, wandelt zo'n beetje door het leven en dat doet hij in steeds dezelfde kringetjes. Hij leert niets van eerder ervaringen, snapt ook helemaal niets van het leven. Eigenlijk is hij vrij ongeloofwaardig, net als de overige personages, vooral de vrouwelijke, want die lijken allemaal op elkaar. De diepere lagen in de karakters komen totaal niet uit de verf. Zo nu en dan wordt een geschiedenis uit de doeken gedaan, maar hoe dit de personages gevormd heeft vind ik slecht uitgewerkt. De woordkeuze slaat soms zelfs helemaal de plank mis.

In dit verhaal komen een aantal seksscènes voor en, zelf schrijver van soms erotische verhalen, deze scenes hebben me echt kromme tenen bezorgd. Fantasieloos en klinisch beschreven, soms wat overgoten met wolligheid die totaal niet op zijn plek is.

Dit boek krijgt van mij voor nu 1 ster. Wat ik eerder zei, misschien zijn sommige verhalen niet geschikt om voorgelezen te worden, misschien ligt het aan de voorlezer. (Een voorlezer die het woord 'wordt' steevast als 'wor' uitspreekt. Ook al zo'n tenenkrommer. (het exemplaar dat ik luisterde werd voorgelezen door Cees van Ede)

Wie weet ga ik het in de toekomst ook nog lezen en wie weet valt mijn recensie dan positiever uit.