De toekomst

Eenbeen speelt zich af rond het jaar 2136 en 2137. In honderd jaar is er veel veranderd. Zo is er in 2037 een Minderwet bedacht en is er een oorlog uitgebroken tussen de FEV en de Europese Unie. Het is bijzonder om te lezen dat er zo veel veranderd is, iets wat we natuurlijk nooit kunnen weten, maar wat wel veel ruimte biedt voor de fantasie van de auteur. Er kan immers van alles gebeurd zijn in de tussentijd.

Boeren zijn er nog steeds, zij produceren een groot deel van het voedsel en zorgen voor groene energie. Ook moeten zij soldaten, die gewond terugkeren uit de oorlog, opvangen en verzorgen. Roosmarijn is een dertienjarige boerendochter. Haar gezin moet de chagrijnige Memet opvangen, terwijl de soldaat van de buren veel aardiger en vriendelijker is. Hij heet Sam, maar wordt ook wel Eenbeen genoemd, aangezien hij een van zijn benen verloren is in de oorlog. Roosmarijn valt als een blok voor de lieve Eenbeen, maar ook hij vertelt niet alles wat hij heeft meegemaakt.

Thijs Goverde (1971) is kinderboekenschrijver, cabaretier en filosoof. Hij is geboren en getogen in Nijmegen en blijft daar het liefst voor altijd wonen. Naast het schrijven van kinderboeken, vindt hij het ook leuk om te tuinieren. Maar het allerleukste vindt hij om scholen en bibliotheken te bezoeken en daar voor te lezen en te vertellen. Voordat hij Eenbeen schreef, heeft Goverde al een aantal andere boeken geschreven. Misschien ken je de volgende titels wel? Goverde schreef Supergroen, Donkerkat, De glanzende stad, De ongelofelijke Leonardo en Jorrik de Ork.

Door de Minderwet uit 2037 is er een systeem met minnen en plussen ontstaan. Er werden te veel spullen en energie gebruikt. Voor alle spullen die je had kreeg je plusjes, als je spullen wegdeed kreeg je minnetjes. Elk jaar moet je score 15 procent omlaag zijn. Sommige dure dingen kan je alleen nog kopen met een lage minscore. Je wilt nu absoluut geen plusser zijn, dan word je raar aangekeken. Roosmarijn en haar familie hebben een hele lage minscore, mede omdat ze zelf veel eten verbouwen. Daardoor hoeven ze weinig te kopen.

Toevalligerwijs zijn er ook een aantal gebeurtenissen die heel actueel zijn. De oorlog tussen de FEV (Federatie van Euraziatische Volksrepublieken) en de Europese Unie lijkt op de oorlog met Oekraïne, maar dit had Goverde al bedacht voordat deze oorlog uitbrak. Soms haalt het heden de zelfbedachte toekomst in. In deze nieuwe tijd proberen ze problemen op te lossen, maar er zijn nog steeds veel mensen ongelukkig en niet iedereen kan zijn wie die wil zijn.

Roosmarijn woont op een boerderij aan het einde van de zandweg in een klein dorpje. Daar woont ze samen met haar moeder, vader en broertje Thomas. Haar vader en de boeren in het algemeen zijn trots op hun land, dat ze van hun ouders en overgrootouders hebben overgenomen. Als ze te horen krijgen dat ze een soldaat in huis moeten opnemen, kunnen ze niet wachten. Er gebeurt normaal niet zo veel spannends op de boerderij, dus dit is een hele beleving. Als Memet bij hen komt en Sam bij de buren, zijn ze teleurgesteld. Memet is chagrijnig, drinkt graag en vertelt vrijwel niks. Met Sam hebben ze een betere band en Memet lijkt het beter met de buren te kunnen vinden. Zo brengt de familie van Roosmarijn toch veel tijd door met Sam.

Roosmarijn krijgt al snel gevoelens voor Sam en ook de rest van de familie kan het goed met hem vinden. Sam zorgt ervoor dat Roosmarijn na gaat denken over haar gevoelens voor hem, over zoenen en over wat ze wel en niet wil. Sam blijkt ook grote geheimen met zich mee te dragen, waar hij het liever niet over heeft en waar hij zich voor schaamt. Door de komst van Sam, komt er naar boven dat ze bijna allemaal vastzitten in hun eigen leven. Ze willen eigenlijk iets anders, maar ze willen het oude ook niet achterlaten. Als ze moeten kiezen, is er zowel bij ene keuze als de andere wel iets nadeligs, raars of niet fijn. Roosmarijn wordt hierdoor ook aan het denken gezet. Wat wil zij? Ze leert dat ze moet doen wat ze wil doen, je hebt tenslotte maar één leven. “Je kunt niet kiezen wat voor leven je krijgt, daar was ik intussen wel van overtuigd. Maar je kunt hopelijk wel kiezen wat voor leven je niet krijgt.”

Soms gaat het verhaal wat traag, omdat veel uitvoerig wordt beschreven en de gevoelens van Roosmarijn en de andere personages uitgebreid worden verteld. Ook al kom je hierdoor veel te weten over wat er in de gedachten van iedereen omgaat, haalt het soms een beetje de vaart eruit. Ook gebeurt er veel: het systeem met de plussen en minnen, de komst van de soldaten, veel personages die zich niet helemaal op hun plek voelen, de geheimen van Sam en het opgroeien van Roosmarijn. Het past allemaal bij elkaar en valt op zijn plek, maar voor mijn gevoel waren het veel grote gebeurtenissen en vraagstukken.

Eenbeen is een verhaal over de toekomst. Het laat zien hoe het kan worden, maar dat dit niet betekent dat het voor iedereen beter wordt. Opgroeien blijft lastig, hoe beslis je wat je wel en niet wilt in het leven? Eenbeen laat je zien hoe het kan zijn en geeft je een paar belangrijke boodschappen voor het leven mee.