Een hittegolf, een motor en een gestolen hobo

De titel van het boek Er gebeurde bijna niets belooft je dat er sowieso iets in dit boek gaat gebeuren. Of dat een groot avontuur is of een hele saaie zomer waarin slechts iets kleins gebeurt, is op dat moment nog de vraag. Maar als je verder leest, kom je erachter dat er zeker een groot avontuur in dit boek schuilt.

De Eurostar heeft vertraging en de zeventienjarige Callum gaat met zijn vriend Mo nog een broodje halen voordat ze weer teruggaan naar huis. Het is het einde van zijn schooluitwisseling op het platteland van Frankrijk. Het had episch, fantastisch, geweldig moeten zijn, maar het was een grote flop. Hij heeft geen avontuur beleefd, geen zomerliefde gehad en al helemaal niet zijn Frans verbeterd. Op het moment dat hij bij de gate is om naar de trein te gaan, besluit Callum dat dit niet het einde van zijn uitwisseling kan zijn. Hij draait zich om en loopt weer naar de straten van Parijs.

Callum gaat naar zijn neef Harrison, die hobo speelt. Na een concert van Harrison gaan ze nog wat drinken met Arnaud en Lilou. Zij waren naar zijn concert geweest en met name Arnaud is gefascineerd door de hobo van Harrison. Maar als Arnaud en de hobo opeens verdwenen zijn, gaan Lilou en Callum naar hem op zoek. Tijdens hun motorrit door de nacht bezoeken ze verschillende kennissen op allerlei plekken. Tegelijk moeten ze oppassen, want vanwege de hitte is er een avondklok. Maar waar kan Arnaud zijn gebleven?

Er gebeurde bijna niets is het derde deel van het zomerdrieluik van Meg Rosoff (1956). De Godden broers en Dat soort vrienden zijn het eerste en tweede deel. Meg Rosoff is een bekende Young Adult-auteur. In 2016 won ze de ALMA (Astrid Lindgren Memorial Award). Je zou haar kunnen kennen van haar boeken Hoe ik nu leef, Mij niet gezien en Jonathan gaat los.

Er gebeurde bijna niets speelt zich op een andere plek af, in een andere tijd en met andere personages dan de vorige twee delen. Toch hebben de drie boeken zeker een aantal overeenkomsten, waardoor ze een mooi drieluik vormen. Waar de vorige twee boeken een geheim bevatte dat onthuld werd, zijn er ook in dit boek geheimen en vragen waar je niet meteen een antwoord op hebt. Naar het einde van het verhaal toe, wordt de spanning opgebouwd en vindt er een grote ontknoping plaats. Ook de personages spelen weer een grote rol. Het zijn er slechts een paar, maar zij zijn als het ware het verhaal. Het boek draait slechts om hen en hun levens op dit moment. Daarnaast speelt verliefdheid ook weer een rol. Callum voelt zich aangetrokken tot de onweerstaanbare Lilou met haar motor. Tot slot is het natuurlijk ook weer zomer en bloedverziekend heet. Het heet niet voor niets een zomerdrieluik.

De titel van het boek kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden: er gebeurde bijna niets, dus dat er zo weinig gebeurde dat er bijna niets gebeurde. Of dat er iets verschrikkelijks is gebeurd, wat net niet op tijd tegengehouden kon worden. Er gebeurde bijna niets, maar toch is het wel gebeurd. Het tweede klinkt een stuk onheilspellender. Eigenlijk komt deze titel op beide manieren terug in het verhaal.

Ook in dit deel komt de fascinerende schrijfstijl van Rosoff weer goed tot uiting. Soms spreekt ze de lezer direct aan via haar personages: “Misschien was jij nooit onzeker. Zo niet, gefeliciteerd. Ik ben nog steeds jaloers op je.” Het is vlot geschreven en ook al is het onduidelijk wat er precies gaat gebeuren, je blijft benieuwd naar Callum en hoe zijn zomer gaat aflopen. Rosoff gebruikt hierbij veel beeldspraak, zoals: “en op dat moment sloeg mijn hart op hol, verliet mijn borst, kroop naar de goot en bleef daar liggen spartelen”.

Wat een saaie zomer lijkt te zijn geweest, wordt toch een groot avontuur met een grote ontknoping aan het einde van het verhaal. Er gebeurde bijna niets is een waardig laatste deel van dit zomerdrieluik.