Herkbare levensvragen in een tam jasje

Navy de Roode is wellicht de meest bekende baby van Nederland. Haar moeder speelde in de film Marineblauwtje en leefde zich dusdanig in haar rol in door ook in werkelijkheid zwanger te raken. Uiteindelijk kon iedereen die dat wilde, zien hoe Navy op het witte doek geboren werd. Jaren later is Navy, die zich liever Avy noemt, vastberaden om ook actrice te worden. Helaas zonder succes. Tot het moment dat ze doorbreekt, werkt ze als schoonmaakster in een klein hotel in Amsterdam. Op een dag tipt de hoteleigenaar haar een film waarvoor een hoofdrolspeelster wordt gezocht. Zal dit dan eindelijk haar eerste succes worden?

De Nederlandse Petra Kruijt (1987) heeft inmiddels tientallen feelgoodtitels op haar naam staan. Van langere romans tot korte verhalen, waarbij ze meestal kiest voor typisch Hollandse settings en dito personages. Heerlijk nuchter en alledaags, met een vleugje humor en liefde.

Zo is ook Avy uit Blauwdruk van geluk; het type 'niet lullen maar poetsen'. Ze helpt anderen graag uit de brand en is er niet vies van de handen uit de mouwen te steken. Maar lief en zachtaardig als ze is, laat ze behoorlijk over zich heenlopen. Want ondanks dat haar moeder altijd aan zichzelf denkt en zich nooit heeft gerealiseerd hoe het voor Avy moet zijn om zonder vader op te groeien, blijft Avy het haast onvolwassen gedrag van haar moeder slikken.

Naast de verhaallijn van Avy bevat Blauwdruk van geluk het verhaal van filmmaker Raoul. Als alleenstaande vader probeert hij naast zijn parttime baan en de gedeelde voogdij over zijn zoontje, het script voor een film te schrijven. Hij worstelt met de balans tussen het vaderschap en zijn carrière. Daarmee stipt Kruijt wezenlijke en herkenbare onderwerpen aan. Zowel Avy als Raoul mijmeren over hun toekomst en over datgene wat nu écht belangrijk is in het leven. Hoe ver wil je gaan om je dromen te realiseren? Welke rekening ben je bereid daarvoor te betalen? Menig lezer zal dergelijke levensvragen en de strubbelingen hiermee herkennen.

Naast vragen over toekomstperspectief haalt Kruijt ook thema’s als vriendschap en familiebanden aan. Uitvoerig wordt de moeizame relatie tussen Avy en haar moeder besproken en krijgt ook haar onbekende vader een belangrijke rol. Raoul worstelt op zijn beurt met het gemis van zijn zoontje op de momenten dat het jongetje bij zijn ex is. Daarmee is Blauwdruk van geluk zeker geen doorsnee feelgood, maar een roman met een serieuzer karakter. De nadruk ligt minder op verliefdheden en relatieperikelen – hoewel die er ook zijn – en meer op de bredere zin van het leven.

De emoties en belevenissen die bij deze zoektocht komen kijken, komen tot leven doordat afwisselend en gedetailleerd vanuit beide personages wordt verteld. Zo sterk zelfs dat je als lezer voor de zachtaardige Avy wilt opkomen, haar wilt aanmoedigen om eens te schreeuwen en met de vuist op tafel te slaan. Anderzijds zorgt het uitvoerig analyseren van gebeurtenissen en hersenspinsels voor een traag tempo. Heftige plottwists bevat Blauwdruk van geluk evenmin en net als het karakter van Avy blijft het geheel tam.

Wel is de schrijfstijl van Kruijt alledaags en vlot. Door de toevoeging van een vleugje humor en romantiek is het verhaal luchtig, vermakelijk en zeer prettig leesbaar. Blauwdruk van geluk is door de lieve personages en de niet alledaagse setting van een hotel een fijn boek om te lezen. Een omgeving waar liefhebbers van feelgood zich voor een paar uurtjes zeker kunnen vermaken.