Lezersrecensie
Afwisselend plot zorgt voor op en top feelgood roman
De zussen Ottie, Pip en Willow zijn de dochters van Declan Lorne, de laatste knight van Ierland. Zijn landgoed vormt een prachtige plek om op te groeien, zo aan de onstuimige kust. Wanneer hun vader onverwachts komt te overlijden en er geen mannelijke erfgenamen zijn, houdt de titel op te bestaan. Tot ieders verbazing blijkt dat de jongste dochter Willow het kasteel erft en de oudere zussen én hun moeder het moeten doen met de bijgebouwen. En dat terwijl Willow nota bene een aantal jaren geleden is weggevlucht naar de grote stad, de andere twee zussen hard werkend achterlatend. Als Willow het landgoed ook nog wil verkopen, zorgt dat voor de nodige spanningen tussen de vrouwen van Lorne.
De Ierse erfenis, vertaald door Ireen Niessen, is het derde boek van Karen Swan dat op de Nederlandse markt is verschenen. In de twee eerdere, los te lezen boeken maakte Swan gebruik van meerdere tijdlijnen. Daarnaast nam ze de lezer mee op reis door in Een Noorse winternacht te kiezen voor een setting in het winterse Noorwegen en in De Spaanse belofte voor het zinderende Spanje. Het zal niet verbazen dat De Ierse erfenis zich afspeelt in Ierland. Wat wel verrast is de opbouw van het plot. De twee tijdlijnen die in de andere boeken werden gebruikt en waar zij zorgden voor de nodige afwisseling, zijn nu niet aanwezig. Het gehele plot speelt zich af in de huidige tijd, in de aanloop naar Kerst. In De Ierse erfenis blijkt echter dat Swan geen twee tijdlijnen nodig heeft om een veelzijdig geheel neer te zetten. De zussen zorgen met hun karakters voor voldoende afwisseling waardoor het bijna 500 pagina’s tellende boek geen moment saai is.
Doordat Swan beurtelings vanuit Ottie, Pip en Willow vertelt, krijg je van alle drie de zussen evenveel mee. We volgen hen in hun dagelijkse bezigheden, maar zien ook hoe ze tegen het leven aankijken en hoe ze met liefde en verdriet omgaan. Ze verwerken het verlies van hun vader op hun eigen manier en koesteren hun eigen herinneringen. Dat maakt elke verhaallijn even boeiend om te lezen, helemaal wanneer er (andere) mannen een rol gaan spelen in hun leven. En op het moment dat je een voorkeur dreigt te krijgen voor een van de drie zussen, stapt Swan over van vertelperspectief, waardoor je affectie voor de andere zussen verder groeit.
Ondanks dat er geen wisseling in tijd plaatsvindt, speelt geschiedenis wel een rol in De Ierse erfenis. Af en toe wordt er iets verteld over de historie van het kasteel, maar een grotere rol speelt de geschiedenis van twintiger Willow. Langzaam wordt duidelijk waarom zij er destijds voor koos om Lorne de rug toe te keren.
Als voormalig modejournalist heeft Swan oog voor detail en dat zie je terug in de manier waarop ze hoofdpersonen en plot neerzet. Zonder al te ingewikkelde of lange verhandelingen geeft ze subtiele beschrijvingen van kleding, gebouwen en het landschap. Daarmee komt het geheel niet alleen tot leven, maar is het net alsof je als toeschouwer met je haren in de straffe Ierse wind staat. En dat overschaduwt gelukkig het enigszins voorspelbare einde.
De nodige romantiek, boeiende personages, het afwisselende landschap en het schattige dorpje maken van De Ierse erfenis een op en top feelgood roman voor heel wat uren leesplezier.
De Ierse erfenis, vertaald door Ireen Niessen, is het derde boek van Karen Swan dat op de Nederlandse markt is verschenen. In de twee eerdere, los te lezen boeken maakte Swan gebruik van meerdere tijdlijnen. Daarnaast nam ze de lezer mee op reis door in Een Noorse winternacht te kiezen voor een setting in het winterse Noorwegen en in De Spaanse belofte voor het zinderende Spanje. Het zal niet verbazen dat De Ierse erfenis zich afspeelt in Ierland. Wat wel verrast is de opbouw van het plot. De twee tijdlijnen die in de andere boeken werden gebruikt en waar zij zorgden voor de nodige afwisseling, zijn nu niet aanwezig. Het gehele plot speelt zich af in de huidige tijd, in de aanloop naar Kerst. In De Ierse erfenis blijkt echter dat Swan geen twee tijdlijnen nodig heeft om een veelzijdig geheel neer te zetten. De zussen zorgen met hun karakters voor voldoende afwisseling waardoor het bijna 500 pagina’s tellende boek geen moment saai is.
Doordat Swan beurtelings vanuit Ottie, Pip en Willow vertelt, krijg je van alle drie de zussen evenveel mee. We volgen hen in hun dagelijkse bezigheden, maar zien ook hoe ze tegen het leven aankijken en hoe ze met liefde en verdriet omgaan. Ze verwerken het verlies van hun vader op hun eigen manier en koesteren hun eigen herinneringen. Dat maakt elke verhaallijn even boeiend om te lezen, helemaal wanneer er (andere) mannen een rol gaan spelen in hun leven. En op het moment dat je een voorkeur dreigt te krijgen voor een van de drie zussen, stapt Swan over van vertelperspectief, waardoor je affectie voor de andere zussen verder groeit.
Ondanks dat er geen wisseling in tijd plaatsvindt, speelt geschiedenis wel een rol in De Ierse erfenis. Af en toe wordt er iets verteld over de historie van het kasteel, maar een grotere rol speelt de geschiedenis van twintiger Willow. Langzaam wordt duidelijk waarom zij er destijds voor koos om Lorne de rug toe te keren.
Als voormalig modejournalist heeft Swan oog voor detail en dat zie je terug in de manier waarop ze hoofdpersonen en plot neerzet. Zonder al te ingewikkelde of lange verhandelingen geeft ze subtiele beschrijvingen van kleding, gebouwen en het landschap. Daarmee komt het geheel niet alleen tot leven, maar is het net alsof je als toeschouwer met je haren in de straffe Ierse wind staat. En dat overschaduwt gelukkig het enigszins voorspelbare einde.
De nodige romantiek, boeiende personages, het afwisselende landschap en het schattige dorpje maken van De Ierse erfenis een op en top feelgood roman voor heel wat uren leesplezier.
1
Reageer op deze recensie