Een plot voorzien van weinig complexe wendingen of personages

Suzanne Allain, scenarioschrijfster van beroep, schreef haar debuutroman Mr. Malcolms lijst twintig jaar geleden. Geïnspireerd door Pride en Prejudice van Jane Austen, dat ze als jong meisje op de boekenplank van haar zus vond, trachtte ze van Mr. Malcolms lijst een prachtig kostuumdrama te maken. Pas jaren later kwam het verhaal in de belangstelling te staan, toen ze het herschreef tot een filmscenario. Inmiddels is haar boek verfilmd en naar verwachting zal de film in 2022 verschijnen.

Voor het witte doek is het plot van Mr. Malcolms lijst, vertaald door Anna Livestro, wellicht goed geschikt; het heeft een snel verloop, met de nodige ongemakkelijke momenten en een vleugje humor. Al lezende pakt dat echter anders uit. Het verhaal kent weliswaar een hoog tempo, maar niet eentje dat wordt gedreven door sensatie, lust of nieuwsgierigheid. Er wordt niet lang om zaken heen gedraaid en het verhaal bevat weinig onverwachte elementen die het boek boeiend kunnen maken. Sterker nog, de vraag is niet hoe het plot zal aflopen, maar welke omwegen het zal gaan maken om bij zijn eindbestemming te komen. Maar de eerste wrevel ontstaat al bij het vergezochte begin van het boek. Julia Thistlewaite voelt zich afgewezen en haar reputatie is volgens haar volledig geruïneerd wanneer Mr. Jeremy Malcolm na een afspraakje geen interesse meer in haar heeft. Als blijkt dat hij er ook nog een lijst op na houdt waaraan zijn geliefde zal moeten voldoen, is Julia razend. Ze is vastbesloten hem dat betaald te zetten en bedenkt een list. Daar gebruikt ze Selina Dalton voor, een vroegere schoolvriendin die ze in tijden niet heeft gezien of gesproken. Waarom Julia zoveel moeite doet om Selina in huis te nemen en juist haar inzet om Mr. Malcolm een hak te zetten, is onduidelijk.

Wat volgt is een opeenstapeling van gebeurtenissen waarin Selina probeert haar vriendin tevreden te houden. Ook al omschrijft Selina het gedrag van Julia als 'kwikzilverachtige stemmingen' en is ze inderdaad niet gezegend met een liefdevol karakter (in tegenstelling tot Selina), echt hoog lopen de spanningen tussen de twee vriendinnen niet op. Als de bom uiteindelijk barst, gebeurt ook dat op een bescheiden niveau. En zelfs als er meerdere mannelijke kapers op de kust zijn, blijft het verhaal voorspelbaar en voortkabbelen. Gelukkig verandert Selina langzaam van een mak en zachtaardig schaap, in een iets sterkere vrouw met een eigen mening. Pas op dat moment wordt het plot enigszins interessant, zeker als dan ook de gevatte dialogen tussen Mr. Malcolm en Selina tot stand komen.

Op het schrijven van dialogen is Allain dol - zoals ook in dit artikel valt te lezen - en dat is merkbaar. De gesprekken verlopen vlot en zijn makkelijk leesbaar. Blinkt Mr. Malcolms lijst niet uit in creativiteit, qua schrijfstijl is het verhaal een stuk unieker. Het door Allain gekozen taalgebruik wordt namelijk gekenmerkt door woorden die ouderwets aandoen en bezorgen het gevoel in 1818 te zijn. Echter, doordat het verhaal wordt verteld vanuit de derde persoon is het geheel afstandelijker en is het moeilijker om je met de personages te identificeren. De emoties worden slechts omschreven en komen niet tot leven.

Mr. Malcolms lijst is een degelijk regency-verhaal waarin Allain vooral uitblinkt in haar statige manier van schrijven, passend bij de 19e eeuw en de hooggeboren personages. De schrijfstijl, de klederdracht en de dansstijlen tijdens bals zorgen voor een historisch geheel. Toch is het gedrag van de personages niet passend. Het zou ondenkbaar zijn geweest als een ongehuwde vrouw zonder chaperonne met een man uit rijden ging. Helaas ontbreekt het daarnaast aan voldoende verrassende elementen om het boek echt boeiend te maken en is het vooral afhankelijk van de nieuwsgierigheid van de lezer of hij zal weten vol te houden tot het einde. Voor een aantal uren vermaak is Mr. Malcolms lijst een prima verhaal, maar voor iemand die ingewikkelde en romantische intriges verwacht is het zeker niet geschikt.