Een spannend verhaal voor meisjes én jongens met een kritische blik

Wanneer haar broertje Waldemar spoorloos verdwijnt kan Ottilie niets anders doen dan hem opsporen. Hij zou er namelijk nooit zomaar vandoor gaan, er moet iets ergs met hem gebeurd zijn. Al snel komt Ottilie er achter dat hij samen met een groep andere jongens is ontvoerd. Ze besluit zich aan te sluiten bij de gevangengenomen jongens om zo samen te kunnen ontsnappen. Dat blijkt echter makkelijker gezegd dan gedaan.

“Onze excuses voor de manier waarop jullie uit jullie vertrouwde omgeving zijn weggehaald. Maar we rekenen erop dat jullie ons dit vergeven en straks met alle plezier willen blijven. Zo gaat dat namelijk altijd.”

Het verhaal van Ottilie speelt zich af in Oskeller: een koninkrijk dat wordt bedreigt door drochten. Drochten zijn vreemde monsters die moeilijk te doden zijn, maar een groot gevaar vormen voor de nietsvermoedende inwoners van Oskeler. De enigen die, volgens de verhalen, de drochten kunnen verslaan, zijn jongens.

De Australische Rhiannon Williams debuteerde met Ottilie en de drochtenjagers waarmee ze de prestigieuze Ampersand Prize voor debuterende auteurs wist binnen te slepen. En terecht. Het is haar gelukt om met haar rijke fantasie een spannend avontuur neer te zetten. Geen nieuwe Harry Potter of een tweede Grijze jager, maar een uniek verhaal. Weliswaar vol monsters en gevaar, maar ook boordevol emoties en serieuze vraagstukken. Daarnaast is haar schrijfstijl dusdanig beeldend dat de vreemde voorwerpen en rare monsters die voorkomen in het boek dat het de lezer geen enkele moeite kost om de situaties voor zich te zien. Ook de gevoelens van de diverse personages zijn heel herkenbaar en met zorg en aandacht op de lezer overgebracht. Emoties als verdriet, heimwee, zorgen om de personen van wie je houdt, onzekerheid, ergens bij willen horen; we herkennen ze allemaal en het is mooi om te zien hoe ook de stoere Ottilie ze voelt.

Ottilie is dan misschien een stoer en pienter meisje, ook zij is soms onzeker over haar eigen kunnen, maar op momenten dat het er op aankomt kan ze op haar intuïtie vertrouwen. Ze handelt adequaat en zonder vrees. Dat maakt haar tot een groot voorbeeld voor de lezers van het boek, maar ook als drochtenjager ijzersterk. Met Ottilie als krachtige en vrouwelijke hoofdpersonage geeft ze meiden een stem en stelt ze de klassieke rolverdeling ter discussie. Waarom moeten meisjes en vrouwen huishoudelijke klussen doen en hebben jongens de taak te vechten? Doordat Ottilie geen genoegen neemt met de situatie zoals hij is, op onderzoek uitgaat en vragen blijft stellen, nodigt dit de lezer uit om ook kritisch na te denken. Daarmee heeft diversiteit een belangrijke rol gekregen in Ottilie en de drochtenjagers.

“Die houding kwam Ottilie vaak tegen in de Engte: niemand stelde vragen. Zolang ze hun broederschap hadden, hun monsters en hun jacht op roem en glorie, vonden ze de details verder niet zo boeiend.”

Maar, het feit dat een meisje de hoofdrol heeft gekregen, betekent niet dat het boek alleen geschikt is voor meiden. Sterker nog, Ottilie en de drochtenjagers is zeker een stoer boek voor meisjes, maar ook jongens zullen een aantal spannende uren beleven. Ook voor hen is het goed om na te denken wie je wilt zijn en of het wel zo normaal is wat we voorgeschoteld krijgen. Naast Ottilie zijn er genoeg belangrijke rollen weggelegd voor jongens waarmee zij zich kunnen identificeren. Daarmee is Ottilie en de drochtenjagers een aanrader voor kritische meisjes én jongens van 8 jaar en ouder die houden van fantasy en spannende avonturen.