Niet wat het lijkt

De collega’s bij het uitzendbureau van Mark Hamilton in Londen vinden hun werk over het algemeen leuk en ze hebben gezellige collega’s, van wie sommigen zelfs met elkaar bevriend zijn. Maar de cijfers van hun afdeling zijn niet om over naar huis te schrijven en daarom wordt hun vriendelijke, begripvolle manager de laan uitgestuurd. De nieuwe manager Rachel Masters komt orde op zaken stellen en dat doet ze met harde hand. Ze is de nachtmerrie van elke werknemer, zo ook voor Amira, Paula, Sarah, Charlie, Ewan en Chloe.

Rachels keiharde opstelling zorgt al snel voor verdeeldheid onder het personeel; mensen worden nerveus en lopen op hun tenen om maar niet ontslagen te worden. Rachel speelt zelfs mensen tegen elkaar uit. Daarnaast heeft ook iedereen zo zijn eigen problemen, die hun functioneren op de werkvloer beïnvloeden.

Los van deze verhaallijn maken we kennis met Anne Cater, een psychiater (of psycholoog, dat wordt niet helemaal duidelijk) die aan het begin van haar carrière een zaak heeft behandeld die van invloed is geweest op de rest van haar leven. Samen met professor Ed Kowalsky observeert ze een meisje van wie de ouders haar broertje als een dier hebben opgesloten in hun kelder. Er moet worden onderzocht of dit meisje, Laurie, langdurige therapie nodig heeft of dat ze zo snel mogelijk geadopteerd moet worden, zodat ze haar nare ervaringen kan vergeten. Anne wil graag carrière maken en deze zaak kan hierin behulpzaam zijn, maar ze worstelt met haar eigen verleden en haar drang om goed te doen.

Tammy Cohen werkte twintig jaar als freelance journalist voor verschillende kranten en tijdschriften, waarna ze non-fictie ging schrijven. Haar droom was echter om fictie te schrijven en pas op haar zevenenveertigste publiceerde ze haar eerste roman, onder haar volledige naam Tamar Cohen. De nieuwe collega is haar derde thriller, maar de eerste die in het Nederlands is vertaald.

Met De nieuwe collega heeft Cohen een prima thriller afgeleverd. In het begin maak je vlot kennis met de zes werknemers waar dit verhaal om draait. Vanuit alle zes perspectieven wordt het verhaal verteld. Hun karakters ontvouwen zich gaandeweg en behoeven geen uitgebreide introductie, want de personages zijn zeer aansprekend. Cohen beschrijft heel goed de drukkende sfeer die heerst door de komst van Rachel, zodanig dat je blij bent er zelf niet te werken en dat maakt het tot een soapwaardige verhaallijn. Aan de andere kant schuwt ze ook de humor niet, heel vermakelijk. De hoofdstukken zijn kort, om in het middenstuk langer en tegelijk ook langdradiger te worden. De nare sfeer en onderlinge strijd wordt hier wat uitgekauwd, maar als vanzelf wordt Anne nu interessanter.

De verhaallijn van Anne is in eerste instantie niet goed te plaatsen, hoewel je gaandeweg een vermoeden gaat krijgen wat het verband moet zijn. Waar de belevenissen op het uitzendbureau voornamelijk in dialogen worden beschreven, is het gedeelte over Anne meer ingetogen en beschouwend. Die afwisseling maakt het interessant. Desondanks zijn de verhaallijnen niet gelijkwaardig aan elkaar. Het gedeelte dat de overhand heeft, sneeuwt het andere onder en is te omslachtig in tegenstelling tot de kern van het boek. Cohen probeert hiermee waarschijnlijk een rookgordijn op te werpen en dat heeft in die zin wel zijn nut.

Tot de laatste bladzijde blijft de spanning echter aanwezig. De lezer die eerder denkt te weten hoe de vork in de steel zit, komt bedrogen uit. Het open einde zou in ieder geval een goed begin voor een vervolg zijn. Wellicht een idee om ook Cohens andere thrillers te vertalen, want De nieuwe collega bevalt alvast goed.