Spannende en geestige pageturner
Paardentrams en rijtuigen rijden door de mistige straten, fotografie is een nieuwigheid en de telefonie pas in opkomst. Het is het Amsterdam van 1889. De gemeentepolitie is een nieuw fenomeen en geniet nauwelijks aanzien. Oudgediende in de Atjeh-ootlog Julius Katz is inspecteur bij deze gemeentepolitie. Hij doet onderzoek naar de moord op een jong meisje dat in het mortuarium is gevonden. Geholpen door apotheker Hulshoff Pol, annex fotograaf, lijkschouwer én laboratoriumonderzoeker, brengt degelijk speurwerk hem steeds dichter bij de identiteit van het meisje. De moord op een bordeelhoudster brengt journaliste Ida de Morsain in contact met Katz. Ze ontdekt dat er meisjes verdwijnen uit bordelen. Er komt een netwerk van vrouwenhandel aan het licht dat van Amsterdam naar Parijs voert en vice versa. Met gevaar voor eigen leven stort Ida zich in de wereld van vrouwenhandel en prostitutie.
De hoofdrolspelers zijn twee sterke en interessante personen. Aan de ene kant de onverschrokken inspecteur Julius Katz, die gehard is door de Atjeh-oorlog. Katz heeft de littekens van de oorlog in zijn ziel en op zijn lichaam gekerfd staan, wordt geplaagd door nachtmerries en overvallen door visioenen. Zijn ervaringen maken hem onvoorspelbaar voor zijn omgeving, maar zorgen er tegelijk voor dat hij nergens voor terugdeinst. Een eigenschap die hem nog wel eens zijn boekje te buiten doet gaan.
Aan de andere kant is daar Ida de Morsain, een doortastend type. Ze is haar tijd ver vooruit, want ze werkt als enige vrouw bij de krant en heeft een duidelijke mening. Doordat vrouwen indertijd bij veel gelegenheden niet welkom zijn, wordt ze noodgedwongen zelf het lijdend voorwerp in haar journalistieke speurtocht. Ondanks de penarie waarin ze terechtkomt, blijft ze strijdbaar en vastbesloten andere meisjes in dezelfde situatie te helpen.
Na de roman De reis van de gazelle, is De Parijse connectie de eerste thriller van schrijver en televisieregisseur Gerrit Barendrecht, en wat voor één! Het gekozen onderwerp vrouwenhandel was toen, en is nu nog steeds, een actueel thema. Met zijn beeldende schrijfstijl schetst Barendrecht perfect de sfeer en tijdgeest van het eind van de negentiende eeuw. Bovenal heeft de auteur een rappe pen en weet hij met een zeer vermakelijke en geestige schrijfwijze de aandacht vast te houden.
Op de vraag van Katz of Ida een afspraakje met hem wil, antwoordt zij:
“U fluit en ik kom naar u toe galopperen als een dorstig paard”.
Of wanneer Ida Katz naar zijn tweede naam vraagt:
“’Julius Aurelius?’ zegt ze lachend. ‘Hadden uw ouders keizerlijke plannen met u?’”
“De Buffel staat wijdbeens voor het raam van zijn ruime kantoor op de eerste verdieping. Zijn uniform is onberispelijk, zijn rossige hoofd staat stevig op een breedgeschouderd lichaam dat taps toeloopt en eindigt in bijna komisch korte beentjes – een uitdaging voor iedere kleermaker.”
De toon van het verhaal blijft gedurende het hele boek luchtig, maar wordt na de introductie van de hoofdpersonen iets serieuzer. De spanning wordt langzaam opgebouwd en het perspectief wisselt per hoofdstuk. Het is een verdienste van de auteur een verhaal te schrijven dat nergens inzakt, maar continu blijft boeien.
Naar het einde toe worden de hoofdstukken korter en stijgt de spanning, waardoor je de bladzijden als vanzelf omslaat. En ach, de eenvoudige plot en het feit dat Ida door haar duistere ervaringen niet in het minst uit het veld geslagen lijkt te zijn, maakt bovenstaande meer dan goed. Wat een heerlijk boek is dit; filmisch geschreven, spannend, sfeervol, humoristisch. Je kan niet anders dan je laten meevoeren in het verhaal. Barendrecht bewijst met De Parijse connectie een begenadigd schrijver te zijn. Graag meer van dit!
Reageer op deze recensie