Matig boek

Elísa, een moeder van drie kinderen, wordt op brute wijze vermoord. Haar dochter Margrét van zeven jaar ligt ten tijde van de moord onder het bed van haar moeder en is getuige van haar lijdensweg. Op de plaats delict laat de dader een briefje achter met een ondefinieerbare cijferreeks.

Rechercheur Huldar wordt bij gebrek aan beschikbare collega’s met ervaring, de leiding over het onderzoek gegeven. Hij is jong, onzeker in zijn nieuwe functie en erop gebrand de moordenaar te vinden. Mocht dat niet lukken, dan kan hij een carrière bij de politie verder wel vergeten. Om vooruit te komen in het politieonderzoek wordt kinderpsycholoog Freyja ingeschakeld. Zij moet de politie bijstaan tijdens de ondervragingen van Margrét, maar Freyja en Huldar kennen elkaar van een onenightstand en de samenwerking wordt er hoogst ongemakkelijk door.

Tegelijkertijd pikt Karl, een scheikundestudent en radioamateur, een IJslands radiostation op waarop eveneens cijferreeksen worden voorgelezen. Aangezien hij in de brij van getallen zijn eigen burgerservicenummer herkent, gaat hij ervanuit dat de berichten op het radiostation voor hem persoonlijk bedoeld zijn. Samen met twee andere radioamateurs, die Karl graag zijn vrienden noemt, gaat hij op onderzoek uit. DNA is het eerste deel van een nieuwe serie rond rechercheur Huldar en kinderpsycholoog Freyja. In Nederland althans, want in IJsland verscheen DNA al in 2014 en is in 2018 het vijfde deel uitgebracht. Vandaar dat het tweede deel Vortex in Nederland al in mei van dit jaar verschijnt.

Yrsa Sigurdardottír trekt je het boek in met een nieuwsgierig makende proloog en een spannend eerste hoofdstuk, waarin de moord op Elísa plaatsvindt. Dit lijkt veel goeds voor het vervolg van het verhaal te beloven. Helaas. Direct hierna zakt het verhaal in om eigenlijk niet weer op te krabbelen. Steeds op het moment dat er zich iets kan gaan ontwikkelen, kapt de auteur dit af door haar personages in overpeinzingen te laten verzinken over gebeurtenissen uit het verleden. Weg vaart en spanning. Dit gaat op een gegeven moment irriteren en de neiging om het boek aan de kant te leggen, speelt op.

Uiteindelijk is er toch iets dat blijft trekken en waarom je geen gehoor geeft aan deze neiging. Het in elk hoofdstuk meelezen met een ander personage is interessant en geeft steeds meer inzicht in de afloop. Bovendien, wat Sigurdardottír goed doet in tegenstelling tot wat vaak in andere thrillers gebeurt, is dat ze de identiteit van de dader goed verborgen houdt en je niet laat meelezen met zijn of haar gedachten. De dader blijft mysterieus.

Pas tegen het einde volgen de ontwikkelingen elkaar ietsje sneller op, overpeinzingen maken plaats voor meer vaart en dialoog. Toch is het prettig dat dit boek op een gegeven moment ook uit is. Samen met de iets te vergezochte plot en de vele spelfouten is dit boek helaas geen topper.