Een echte Vermeer

Met de kou in aantocht is het voor thrillerkanon Suzanne Vermeer weer tijd voor een boek dat zich afspeelt in winterse taferelen. De schrijfster, of wie er ook maar achter dit pseudoniem schuilgaat, behoeft geen verdere introductie. Wie kiest voor een boek van Vermeer is niet op zoek naar diepgravende literatuur. De zomer- en winterthrillers staan garant voor een paar uurtjes ontspanning, niets meer en niets minder. Als je je daarop instelt, kan het maar zo zijn dat je verwachtingen worden waargemaakt.

Chantal Donkers, strafrechtadvocaat van beroep, krijgt landelijke bekendheid met een grote zaak. De publiciteit die dit oplevert, vindt ze niet altijd prettig. Ze krijgt te maken met een stalker die zijn bedreigingen op verschillende manieren overbrengt. Chantal ondervindt hiervan zoveel stress dat ze besluit om voorlopig vrij te nemen en ze boekt samen met haar vriend Niels een vakantie naar de sneeuw. Een week voor vertrek gaat ’s avonds de deurbel en er staat een meisje op de stoep dat zich voorstelt als haar nichtje Fenna. Het blijkt dat zij door haar zus Amber, die ze al tien jaar niet meer heeft gezien, naar haar toe is gebracht met de bedoeling voor haar te zorgen, misschien wel voor altijd. Amber laat geen contactgegevens achter. Zonder enige terughoudendheid wordt het meisje in huis genomen. Ook Niels heeft hier geen problemen mee en zorgt als een vader voor haar.

Samen met Fenna gaan ze op vakantie naar Zwitserland. Na een paar heerlijke dagen slaat het noodlot toe en wordt Chantal gedwongen bepaalde zaken boven water te krijgen. Een zoektocht naar iemand die niet gevonden wil worden en die verbergt waarom Amber tien jaar geleden met stille trom uit Chantals leven is verdwenen.

Lawinegevaar past geheel in de stijl die zo kenmerkend is voor de boeken van Vermeer. Een vrouwelijke hoofdpersoon, ietwat naïef en met een redelijk pittig karakter, krijgt te maken met onheil. Het verhaal, chronologisch verteld, heeft een pakkend begin en al snel kun je meeleven met de angstige momenten van Chantal wanneer zij te maken krijgt met een stalker en de daarbij behorende dreigementen. Met name de achtergrond van Chantal wordt uitgediept en de personages die wat om haar heen cirkelen, krijgen een beduidend minder prominente rol. Het lukt daardoor gemakkelijk om met Chantal mee te leven. Haar handelingen zijn daarentegen niet per se geloofwaardig. Van een strafrechtadvocaat verwachten we eigenlijk geen naïeve gedragingen en zeker geen vingerafdrukken op een plaats delict. Het boek bevat enkele spannende elementen: stalking, bedreigingen, lawine, moord. Er is voldoende aandacht aan geschonken, maar misschien zelfs wel te veel. Hoeveel kan een mens verdragen?

Met al deze gebeurtenissen blijft het verhaal voortsnellen tot het moment dat er een lange aanloop wordt genomen naar de ontknoping. Hierin komen we meer te weten over zus Amber en over met welke reden zij tien jaar geleden de benen heeft genomen. Het einde is ten slotte iets te grotesk en niet geheel passend bij de rest van het verhaal.

Lawinegevaar is wat we er van mogen verwachten: lekker leesvoer, spannend, geen ingewikkelde plot. Een tussendoortje!