Dubbele moraal in the roaring twenties

De “Ex-vrouw” van Ursula Parrot (26 maart 1899 – september 1957) is een Amerikaanse klassieker uit 1929 waarvan destijds in Amerika meer dan 100.000 exemplaren in korte tijd werden verkocht. Nadat het boek vergeten was werd het in Amerika in zowel 1988 als 2023 herontdekt. Dankzij de vertaling van Lisette Graswinckel kunnen wij in Nederland en België sinds juli 2024 ook kennis maken met de succesvolle Amerikaanse schrijfster Ursula Parrott. Zij schreef veel, in de vorm van romans, scenario’s, reclameteksten en korte verhalen.
Parrot was voor haar tijd ver vooruit. Zij vond het in de roaring twenties van Amerika bijvoorbeeld volkomen normaal dat een vrouw werkte, óók na haar trouwen en vond het niet gek als vrouwen meer verdienden dan mannen.
Parrott trouwde vier keer en ondanks dat ze veel geld heeft verdiend met haar teksten, overleed zij in 1957 in armoede. Als zij geld had, of bíjna had, gaf zij het royaal uit aan kleding, drank en sigaretten.

Toen “Ex-Wife” in 1929 anoniem verscheen, deed het behoorlijk wat stof opwaaien doordat Parrott beschreef hoe scheef de verhoudingen soms liggen tussen mannen en vrouwen als het gaat om relaties, het huwelijk, overspel en one-night stands. Het verhaal speelt zich af in New York, beslaat ongeveer drie jaar en begint in 1922.
Met de eerste zin “Vier jaar geleden ging mijn man bij mij weg” is de interesse gewekt. De hoofdpersoon Patricia is getrouwd met Peter en nadat zij een keer is vreemdgegaan, en dat aan hem heeft opgebiecht, wil hij van haar scheiden. Direct is de dubbele moraal in het verhaal duidelijk omdat hij zelf tijdens hun huwelijk meerdere keren en met meerdere dames is vreemdgegaan. Patricia probeert na het einde van haar relatie haar leven een nieuwe invulling te geven en vooral Peter te vergeten.

“....De eerste man wie je hield, zal je altijd een tikje uit balans brengen.”

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Patricia. Het kent korte zinnen en rake sfeerbeschrijvingen. Ondanks het verdriet van Patricia om wat niet meer was, zit er veel humor in het boek en doet het verhaal nergens zwaar aan. Dit komt mede dankzij de levendige en soms zelfs grappige conversaties die je het gevoel geven alsof je erbij aanwezig bent.
Ursula Parrott heeft een heerlijk verhaal geschreven wat vlot leest en de jaren ‘20 van New York laat zien, die in bepaalde opzichten ruimdenkender was dan ik dacht, maar waar voor vrouwen duidelijk nog wel andere normen en waarden gelden dan voor mannen.
Ik kan mij door de thema’s als abortus, (seksuele) relaties en vrijgevochten vrouwen goed voorstellen dat dit boek voor de jaren ’20 van de vorige eeuw erg vooruitstrevend was. Parrot heeft met dit boek een mooi tijdsdocument neergezet.