Lezersrecensie
Misleidende titel
‘Te veel geluk’ was mijn kennismaking met de Canadese auteur Alice Mundo. Mundo won in 2009 de Man Booker International Prize en in 2013 werd haar als "Meester van het hedendaagse korte verhaal" de Nobelprijs voor de Literatuur toegekend. Alice Munro overleed afgelopen week op 13 mei 2024. Ik vond het tijd om een boek van haar, dat al langer in mijn kast stond, eindelijk eens te gaan lezen.
De titel van het boek, ‘Te veel geluk’, van deze fantastische verzameling van tien korte verhalen is misleidend. Er is weinig geluk aanwezig, behalve misschien in het laatste titelverhaal.
De verhalen van Munro beginnen allemaal schijnbaar alledaags, met gewone mensen in een gewone omgeving die een gewoon leven leiden. Plotseling gebeurt er echter iets waardoor het plot volledig of enigszins kantelt en er van het alledaagse niet veel meer overblijft.
Na enkele verhalen blijf je als lezer verdwaasd achter en ben je genoodzaakt het einde nog eens te lezen terwijl je als lezer, ook na herlezen, er nog steeds niet 100% zeker van bent dat je iedere nuance hebt opgemerkt of het einde hebt begrepen.
Het laatste en tevens langste verhaal, dat de titel van het boek draagt, wijkt af van de overige verhalen in het boek. Het is een historisch verhaal en speelt zich af in Europa, in plaats van Canada. Er is bovendien geen opgebouwde climax waar bij de andere verhalen sprake van is.
Mijn kennismaking met Alice Munro is mij heel goed bevallen. Ik ben nieuwsgierig geworden naar meer verhalen van haar. Dikke vier sterren.
'Onthoud dat wanneer een man een vertrek verlaat, hij alles in dat vertrek achterlaat. Wanneer een vrouw een vertrek verlaat, draagt ze alles met zich mee wat er in dat vertrek is gebeurd’.
De titel van het boek, ‘Te veel geluk’, van deze fantastische verzameling van tien korte verhalen is misleidend. Er is weinig geluk aanwezig, behalve misschien in het laatste titelverhaal.
De verhalen van Munro beginnen allemaal schijnbaar alledaags, met gewone mensen in een gewone omgeving die een gewoon leven leiden. Plotseling gebeurt er echter iets waardoor het plot volledig of enigszins kantelt en er van het alledaagse niet veel meer overblijft.
Na enkele verhalen blijf je als lezer verdwaasd achter en ben je genoodzaakt het einde nog eens te lezen terwijl je als lezer, ook na herlezen, er nog steeds niet 100% zeker van bent dat je iedere nuance hebt opgemerkt of het einde hebt begrepen.
Het laatste en tevens langste verhaal, dat de titel van het boek draagt, wijkt af van de overige verhalen in het boek. Het is een historisch verhaal en speelt zich af in Europa, in plaats van Canada. Er is bovendien geen opgebouwde climax waar bij de andere verhalen sprake van is.
Mijn kennismaking met Alice Munro is mij heel goed bevallen. Ik ben nieuwsgierig geworden naar meer verhalen van haar. Dikke vier sterren.
'Onthoud dat wanneer een man een vertrek verlaat, hij alles in dat vertrek achterlaat. Wanneer een vrouw een vertrek verlaat, draagt ze alles met zich mee wat er in dat vertrek is gebeurd’.
1
Reageer op deze recensie