Die lieve Etta en Otto en Russell en James
Het is geen verrassing dat de namen in de titel de vier hoofdpersonen van Emma Hoopers debuutroman zijn. Het eerste personage met wie je kennismaakt is Otto, die een brief van Etta vindt:
"Otto,
Ik ben weg. Ik heb nog nooit het water gezien, dus daar ben ik heen. Maak je geen zorgen, ik heb de wagen voor jou laten staan. Ik loop wel. Ik zal proberen te onthouden terug te komen.
(altijd)
je, Etta."
Dit briefje vormt het begin van het boek. Otto en de ietwat vergeetachtige Etta wonen samen op een boerderijtje in Saskatchewan, Canada. Het grootste deel van het boek volgen we deze twee hoofdpersonen los van elkaar: de één op weg naar de zee (3232 kilometer) en de ander thuis. Hun levens veranderen ingrijpend en beiden beginnen eigenlijk opnieuw, maar zonder hun identiteit en hun verleden te vergeten of los te laten.
Verhalen uit het heden en het verleden wisselen elkaar af, weerklinken in elkaar. Over de jonge Otto, zijn grote gezin, waar Russell zo’n beetje deel van uitmaakte. Over zijn tijd als soldaat in de Tweede Wereldoorlog, wanneer hij brieven uitwisselt met de jonge Etta, die dan nog zijn onderwijzeres is en op dat moment veel omgaat met Russell (die niet hoefde te dienen in de oorlog, vanwege zijn kapotte been). En de oude Etta, die samen met de eenzame coyote James op weg is naar de zee en brieven stuurt aan Otto. Hij reageert op elke brief, maar omdat Otto niet weet waar Etta precies is, bewaart hij het stapeltje brieven op een hoek van de keukentafel – die toch te groot is voor hem alleen – zodat Etta ze kan lezen als ze terug is.
De hoofdstukken worden vanuit de vier personages verteld en spelen zich af in verschillende tijden, maar er bestaat nooit twijfel over wie, wat of wanneer. Het heldere verhaal is adembenemend in zijn uitstraling en tegelijkertijd zo subtiel. De lieflijkheid en zorgvuldige karakteriseringen van de personages maken het boek tot een fantastisch verhaal, dat nog lang in je hoofd blijft zitten.
De laatste hoofdstukken van het boek zullen menig lezer tot tranen roeren. Niet alleen de inhoud treft je – dromen, verlangens en herinneringen komen samen – maar het is vooral zo allerverschrikkelijkst mooi geschreven.
Een boek om in te wonen.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Sanne van der Meij
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
