Een fataal kwaad

In 2012 verscheen van Tatiana de Rosnay Het appartement, over de ietwat schuwe vrouw Colombe Barou, die wakker wordt gehouden door haar nieuwe bovenbuurman. Overspel is de nieuwe psychologische roman van De Rosnay, waarvan er in Frankrijk al meer dan 100.000 exemplaren werden verkocht.

In Overspel doet Hélène Harbelin iets wat niemand – inclusief zijzelf – van haar zou verwachten. Hélène is vijftig jaar, echtgenote van een voorname uitgever, helpt bij het opzetten van een crèche en werkt soms in de bibliotheek. Verder houdt ze zich bezig met bezoekjes aan haar schoonmoeder Mamine. Iedereen is gesteld op deze beheerste en voorbeeldige vrouw.

Wanneer ze op een middag een zieke vriendin opzoekt doet een onbekende man haar een oneerbaar voorstel, waar ze tot haar eigen verbazing op ingaat. Als de man in bed een hartaanval krijgt en overlijdt weet Hélène zich geen raad en besluit ze te vluchten en nooit meer aan het voorval te denken. Diezelfde dag nog komt ze tot de ontdekking dat ze haar tas in alle haast is vergeten mee te nemen en het duurt niet lang tot de politie voor de deur staat. Die weet ze gemakkelijk af te wimpelen, maar dan blijkt iemand te weten dat zij bij de man thuis was toen hij stierf. Hélène gaat ver om te zorgen dat de waarheid niet boven tafel komt.

Over hoe één foute beslissing je hele leven op de kop kan zetten. Het motto van het boek onderschrijft dit perfect:

Het kwaad gebeurt zonder inspanning, natuurlijk, fataal;
Het goede is altijd het product van een kunst.

Charles Baudelaire
De schilder van het moderne leven
(vertaling Maarten van Buuren)

Pageturner
Na Het appartement valt deze roman qua diepgang tegen. De karakters zijn redelijk vlak – Hélène is het stereotype ‘voorbeeldige echtgenote’ – en ontwikkelen zich matig gedurende de roman. Hélène is het ene moment twijfelachtig en nerveus en het volgende moment juist doortastend. Ook laat de psychologische diepgang van het boek te wensen over. De subtiele opgebouwde spanning van Het appartement ontbreekt. Het verhaal is op een gegeven moment niet meer helemaal geloofwaardig. Na de brave en voorspelbare opeenvolging van gebeurtenissen vormt het verwarrende einde van het boek een verrassing (tip: pak de proloog er nog even bij).

Overspel is geschreven in de vlotte schrijfstijl die we gewend zijn van De Rosnay, soepel vertaald uit het Frans door Martine Woudt. De intrige is interessant en de auteur bezit genoeg literaire kwaliteiten om de spanning van het verhaal zo op te bouwen dat je, ondankt een gebrek aan (psychologische) diepgang, het boek liefst in één ruk uit wilt lezen.