Lezersrecensie
Een magisch duo kun je deze Zweedse auteurs wel noemen: Mats Strandberg en Sara B. Elfgren. Hij is journalist en schrijft regelmatig columns voor de grootste avondkrant van Zweden, zij is scenarioschrijfster en heeft aan verschillende grote film- en tv-producties meegewerkt. Ze werden aan elkaar voorgesteld omdat verwacht werd dat ze elkaar wel zouden mogen, en ziehier het resultaat: De Cirkel is het eerste deel van hun veelbelovende Engelsforstrilogie. Het boek is dan ook al vertaald in eenentwintig talen en genomineerd voor de Augustpriset, de meest prestigieuze literatuurprijs in Zweden.
Engelsfors lijkt een saai, rustig dorpje, maar niets blijkt minder waar. Zes meisjes kennen elkaar, maar daar is ook alles mee gezegd. Desondanks blijken ze op een bizarre avond tot elkaar veroordeeld te zijn. Samen komen ze steeds meer te weten over een compleet andere kant van henzelf en de mysterieuze dingen die gebeuren. Samenwerken was nog nooit zo belangrijk, maar zullen ze zich dit zelf ook op tijd realiseren en zijn ze ertoe in staat het kwaad tegen te houden?
Met de spanning zit het in De Cirkel meer dan goed. Het begint al op de eerste bladzijde en het gaat door tot na de laatste bladzijde, omdat het boek als eerste deel van een trilogie deels een open einde heeft. Wat het zo spannend maakt is onder andere dat het verhaal een goede opbouw en verrassende wendingen heeft: je denkt te weten hoe het zit en bent daar bijna teleurgesteld over, maar de steeds terugkerende verrassende elementen zorgen ervoor dat je in no time langzamer gaat lezen omdat je het boek nog niet uit wil hebben.
De Cirkel doet ergens een beetje denken aan Harry Potter en de Twilight Saga: alleen de ingewijden weten de echte verklaring voor de vreemde dingen die gebeuren; de rest heeft geen weet van het bestaan van deze verklaring buiten de horrorverhalen om. Maar dat is dan ook het enige: desondanks heeft de Engelsforstrilogie wel echt een eigen karakter met duidelijk te onderscheiden karakters. De vraag is niet of het boek verfilmd gaat worden, maar wanneer. De Cirkel is al vrij filmisch geschreven, wat niet heel verwonderend is gezien de achtergrond van Elfgren als scenarioschrijfster. Eén ding is dus zeker: dit is pas het begin, zowel letterlijk als gevoelsmatig.
Engelsfors lijkt een saai, rustig dorpje, maar niets blijkt minder waar. Zes meisjes kennen elkaar, maar daar is ook alles mee gezegd. Desondanks blijken ze op een bizarre avond tot elkaar veroordeeld te zijn. Samen komen ze steeds meer te weten over een compleet andere kant van henzelf en de mysterieuze dingen die gebeuren. Samenwerken was nog nooit zo belangrijk, maar zullen ze zich dit zelf ook op tijd realiseren en zijn ze ertoe in staat het kwaad tegen te houden?
Met de spanning zit het in De Cirkel meer dan goed. Het begint al op de eerste bladzijde en het gaat door tot na de laatste bladzijde, omdat het boek als eerste deel van een trilogie deels een open einde heeft. Wat het zo spannend maakt is onder andere dat het verhaal een goede opbouw en verrassende wendingen heeft: je denkt te weten hoe het zit en bent daar bijna teleurgesteld over, maar de steeds terugkerende verrassende elementen zorgen ervoor dat je in no time langzamer gaat lezen omdat je het boek nog niet uit wil hebben.
De Cirkel doet ergens een beetje denken aan Harry Potter en de Twilight Saga: alleen de ingewijden weten de echte verklaring voor de vreemde dingen die gebeuren; de rest heeft geen weet van het bestaan van deze verklaring buiten de horrorverhalen om. Maar dat is dan ook het enige: desondanks heeft de Engelsforstrilogie wel echt een eigen karakter met duidelijk te onderscheiden karakters. De vraag is niet of het boek verfilmd gaat worden, maar wanneer. De Cirkel is al vrij filmisch geschreven, wat niet heel verwonderend is gezien de achtergrond van Elfgren als scenarioschrijfster. Eén ding is dus zeker: dit is pas het begin, zowel letterlijk als gevoelsmatig.
1
Reageer op deze recensie