Coulis

Coulis is een origineel verhaal, waarbij drie verhaallijnen uiteindelijk samenkomen.

Amin is ontslagen als theaterregisseur en weet hierdoor niet welke richting hij aan zijn leven wil geven. In de keuken van zijn geliefde moeder vind hij inspiratie tijdens het lezen van de krant. Hij ziet een huwelijksaankondiging van een hooggeplaatst koppel en besluit dat hij de catering voor hun bruiloft wil verzorgen.

Amin zelf heeft geen ervaring in de keuken en kan helemaal niet koken. Hij besluit daarom de hulp in te schakelen van zijn vroegere buurmeisje Zahra en de zeventienjarige Monsef.

Amin wil graag terugkeren als theaterregisseur. Tussen de hoofdstukken door lees je de 10 bedrijven van zijn nieuwe toneelstuk.

De auteur heeft met dit boek een origineel verhaal geschreven dat afwijkt van de norm. De opzet, bestaande uit actes en entr’actes geïnspireerd door de toneelwereld, zorgt voor een unieke vertelwijze. Vooral in het begin vereist deze afwijkende structuur enige gewenning.

Ondanks de vlotte schrijfstijl van de auteur, is dit boek lastig te lezen. Een belangrijke reden hiervoor is de rommelige opzet, waardoor het moeilijk is om de verschillende verhaallijnen goed te volgen. Bovendien bevat het boek veel Arabische woorden. Hoewel er achterin een verklarende woordenlijst is opgenomen, haalt het voortdurend opzoeken van betekenissen de lezer uit het verhaal, wat het leesplezier vermindert.

Het verhaal bevat zeker mooie stukken, met af en toe poëtische zinnen en interessante inzichten. De manier van leven wordt beeldend beschreven en mooi in kaart gebracht. De cultuurverschillen tussen Nederland en Algerije worden op een kleurrijke manier in het verhaal verweven. Daarnaast wordt de generatie- en cultuurkloof op een gevatte wijze belicht.

Hoewel het boek onmiskenbaar origineel is, vond ik het een uitdagend verhaal om te lezen. Door verschillende factoren heb ik de leeservaring als niet prettig ervaren en lukte het mij niet om klik met het verhaal te krijgen.