Lezersrecensie
Trieste tijger
In Trieste Tijger deelt de auteur haar ervaring van seksueel misbruik door haar stiefvader. Na jaren van stilte besluit ze haar verhaal over misbruik met haar moeder te delen. Dit leidt in 2000 tot een rechtszaak en de veroordeling van haar stiefvader tot negen jaar gevangenisstraf. Jaren later schrijft ze haar ervaringen op, waarbij ze niet alleen reflecteert op haar eigen lijden, maar ook probeert de gedachten en motieven van haar stiefvader te begrijpen en te verwoorden.
Het boek biedt een diepgaande en oprechte reflectie op misbruik, waarbij de auteur niet alleen haar eigen perspectief deelt, maar ook onderzoekt in hoeverre het mogelijk is de geest van de dader te doorgronden. Hoe kan men het perspectief van het slachtoffer even loslaten om een bredere kijk op deze complexe ervaring te krijgen?
Met een reflectieve schrijfstijl verweeft de auteur haar persoonlijke verhaal met inzichten uit de literatuur en maatschappelijke analyses. Ze kijkt naar het misbruik vanuit verschillende perspectieven: haar eigen beleving, de psychologische processen van de dader en de reacties van haar omgeving. Zo laat ze zien hoe ingewikkeld het is om slachtoffer te zijn, en hoe dadergedrag vaak wordt gekleurd door complexe emoties en machtsdynamieken.
Het boek is geen doorlopend verhaal, maar eerder een analytisch werk dat de juridische en maatschappelijke dimensies van misbruik belicht. De auteur benadrukt de noodzaak van het doorbreken van taboes en het creëren van een veilige ruimte waarin slachtoffers hun verhaal durven delen. Haar werk laat zien hoe belangrijk het is om deze thema’s bespreekbaar te maken, niet alleen vanuit een persoonlijk, maar ook vanuit een collectief perspectief.
Het boek biedt een diepgaande en oprechte reflectie op misbruik, waarbij de auteur niet alleen haar eigen perspectief deelt, maar ook onderzoekt in hoeverre het mogelijk is de geest van de dader te doorgronden. Hoe kan men het perspectief van het slachtoffer even loslaten om een bredere kijk op deze complexe ervaring te krijgen?
Met een reflectieve schrijfstijl verweeft de auteur haar persoonlijke verhaal met inzichten uit de literatuur en maatschappelijke analyses. Ze kijkt naar het misbruik vanuit verschillende perspectieven: haar eigen beleving, de psychologische processen van de dader en de reacties van haar omgeving. Zo laat ze zien hoe ingewikkeld het is om slachtoffer te zijn, en hoe dadergedrag vaak wordt gekleurd door complexe emoties en machtsdynamieken.
Het boek is geen doorlopend verhaal, maar eerder een analytisch werk dat de juridische en maatschappelijke dimensies van misbruik belicht. De auteur benadrukt de noodzaak van het doorbreken van taboes en het creëren van een veilige ruimte waarin slachtoffers hun verhaal durven delen. Haar werk laat zien hoe belangrijk het is om deze thema’s bespreekbaar te maken, niet alleen vanuit een persoonlijk, maar ook vanuit een collectief perspectief.
1
Reageer op deze recensie