Lezersrecensie
Kleine daden, een groot verschil
Volgens de achterflap is dit een hartverwarmende roman over durven opstaan en over kleine daden die het verschil maken.
En dat is het ook: een hartverwarmend boek over kleine helden.
In kleine hoofdstukjes neemt Almudena Grandes de lezer mee doorheen een wijk in Madrid, al had het evengoed een wijk in een andere stad kunnen zijn, want de crisis slaat overal toe. We ontmoeten een kapster die met lede ogen moet aanzien hoe tegenover haar salon een Chinees manicuresalon opent, met wel heel lage prijzen. Een dokteres, die geconfronteerd wordt met de sluiting van het wijkgezondheidscentrum. Een advocate die strijdt voor de rechten van mensen die uit hun huizen gezet worden. En ga zo maar door.
Laat je niet afschrikken door de veelheid aan personages. Uiteindelijk besef je dat iedereen met iedereen te maken heeft, en ze allemaal in hetzelfde schuitje zitten. De crisis is er, en om er door te raken, moeten we samenwerken.
Het is niet allemaal positief, getuige het verhaal van Antonio. Maar ook dat hoort er bij.
Op het einde bleef ik wel achter met een warm gevoel. Er is nog hoop...
Almudena Grandes schrijft in een heel vlotte en toegankelijke stijl. De vele personages vond ik eerst wat storend, maar dat beterde naarmate het verhaal vorderde. Het levert misschien een iets minder diepgaand beeld op, maar wel een ruimer overzicht over hoe al die mensen op hun eigen manier met de crisis omgaan, en hun eigen kleine of grote bijdrage leveren zodat iedereen er door komt.
Een fijn boek.
En dat is het ook: een hartverwarmend boek over kleine helden.
In kleine hoofdstukjes neemt Almudena Grandes de lezer mee doorheen een wijk in Madrid, al had het evengoed een wijk in een andere stad kunnen zijn, want de crisis slaat overal toe. We ontmoeten een kapster die met lede ogen moet aanzien hoe tegenover haar salon een Chinees manicuresalon opent, met wel heel lage prijzen. Een dokteres, die geconfronteerd wordt met de sluiting van het wijkgezondheidscentrum. Een advocate die strijdt voor de rechten van mensen die uit hun huizen gezet worden. En ga zo maar door.
Laat je niet afschrikken door de veelheid aan personages. Uiteindelijk besef je dat iedereen met iedereen te maken heeft, en ze allemaal in hetzelfde schuitje zitten. De crisis is er, en om er door te raken, moeten we samenwerken.
Het is niet allemaal positief, getuige het verhaal van Antonio. Maar ook dat hoort er bij.
Op het einde bleef ik wel achter met een warm gevoel. Er is nog hoop...
Almudena Grandes schrijft in een heel vlotte en toegankelijke stijl. De vele personages vond ik eerst wat storend, maar dat beterde naarmate het verhaal vorderde. Het levert misschien een iets minder diepgaand beeld op, maar wel een ruimer overzicht over hoe al die mensen op hun eigen manier met de crisis omgaan, en hun eigen kleine of grote bijdrage leveren zodat iedereen er door komt.
Een fijn boek.
1
Reageer op deze recensie