Web van intriges in Japanse sfeer

Veertien jaar geleden werd schoolmeisje Shoko - toen negen jaar - ontvoerd. De zaak kreeg de code naam 6-4 en hield heel het land in de ban. Het onderzoek werd een totale mislukking: Shoko werd levenloos teruggevonden, en de dader ontkwam.
Inspecteur Mikami is een veertiger, rechercheur in hart en nieren, maar hij werkt nu als Persofficier in afwachting van een volgende promotie. Als wordt aangekondigd dat de hoofdcommissaris een bezoek zal brengen aan prefectuur D. (waar het verhaal zich afspeelt), wordt Mikami terug gecatapulteerd naar de tijd van 6-4. Hij was destijds betrokken bij het onderzoek, en de officiële reden voor het bezoek wordt omschreven als "een laatste poging om de zaak nieuw leven in te blazen en hopelijk nieuwe informatie te bekomen, voor de zaak binnen een jaar verjaart".
Mikami ontdekt echter dat er een verborgen agenda is, en begint te graven. Hij stuit op een afwijking die niet ontdekt is, en die men kost wat kost wil verborgen houden. Mikami komt terecht in een web van intriges, hoogoplopende spanningen tussen de dienst Administratieve Zaken (waar de persdienst onder valt) en de Criminele Recherche (waar hij vroeger deel van uitmaakte, en hoopt naar terug te kunnen).
Komt daar nog bij dat zijn eigen dochter Ayumi een paar maanden geleden verdwenen is. Dat brengt ook nog heel wat spanning op het thuisfront mee.
En dan, op de dag voor het bezoek van de hoofdcommissaris, is er een tweede ontvoering, en barst alles los.

Dit boek wordt betiteld als een crime thriller, maar ik weet niet of ik het zo zou noemen. Het speelt zich af in het politiemilieu, en er is veertien jaar geleden een misdaad gepleegd die nog steeds niet is opgelost, maar dit is slechts de achtergrond. Op de voorgrond spelen zich politieke spelletjes af, met een geur van corruptie en intriges. Mikami wordt het slachtoffer van iets wat hij nauwelijks kan bevatten, en de vertwijfeling slaat toe.
Het is een zeer complex verhaal, dat inzicht biedt in de organisatie van het Japanse politiesysteem en de hiërarchie die daar bij hoort. Het geeft ook een beeld van de samenleving, zoals de vele ongeschreven regels in de omgang met anderen.
De veelheid aan Japanse namen (die voor de ongetrainde leestoerist ook nog eens heel hard op elkaar lijken), maakt het er alleen maar moeilijker op. Het is een kanjer van ruim 600 blz, en pas de laatste 150 blz komt er snelheid in het verhaal. De lezer wordt constant op het verkeerde been gezet, wat op zich wel interessant is, maar naar mijn mening veranderde Mikami net iets te vaak van idee en strategie om het realistisch te houden.
Wie geïnteresseerd is in de Japanse samenleving wordt zeker beloond. Wie op zoek is naar een spannende crimi moet zeer veel geduld en doorzetting aan de dag leggen. En verwacht zeker geen boek in de stijl van Murakami!
Voor mij 3 sterren.