Lezersrecensie
Als eenmaal begonnen bent, laat dit verhaal je niet meer los!
In De jaren zonder zomer besluit Allison haar levensverhaal aan haar dochters Natalia en Vivian te vertellen.
Allison heeft een zware jeugd achter de rug en besluit de belofte aan haar zussen in te lossen en naar Cuba af te reizen. Daar ontmoet ze Santiago, die haar het vertrouwen in de mensheid teruggeeft. Net als alles in haar leven voorspoedig lijkt te gaan, komt ze opnieuw in een nachtmerrie terecht, maar dit keer heeft ze een reden om te vechten.
De verhaallijn is verrassend, boeiend en laat je naar het puntje van je stoel schuiven. Een uniek verhaal met verschillende ingrediënten, waardoor je een mix krijgt van genres. Toch is het romantische verhaal van Allison en Santiago de rode draad.
De schrijfstijl van Jerrad Hoff is beeldend en tussen de regels door lees je zo veel meer, waardoor Allison, Santiago en zelf Aitor een gun-effect krijgen. Mede hierdoor gaat het verhaal in je hoofd zitten en wil je zo snel mogelijk verder lezen. Het gevolg was dat ik baalde dat het verhaal niet langer was.
Jerrah Hoff schrijft opnieuw een geweldig boek! Ik ben ondertussen fan van deze schrijver, want wat een hartverscheurend verhalen kan deze auteur vertellen. Waarom de boeken van Jerrad nog niet in grote stapels in (alle) boekhandels ligt, is mij een raadsel (of ik kom in de verkeerde boekhandels). Ik gun het in ieder geval heel veel mensen om te genieten van zijn verhalen! ❤️
Allison heeft een zware jeugd achter de rug en besluit de belofte aan haar zussen in te lossen en naar Cuba af te reizen. Daar ontmoet ze Santiago, die haar het vertrouwen in de mensheid teruggeeft. Net als alles in haar leven voorspoedig lijkt te gaan, komt ze opnieuw in een nachtmerrie terecht, maar dit keer heeft ze een reden om te vechten.
De verhaallijn is verrassend, boeiend en laat je naar het puntje van je stoel schuiven. Een uniek verhaal met verschillende ingrediënten, waardoor je een mix krijgt van genres. Toch is het romantische verhaal van Allison en Santiago de rode draad.
De schrijfstijl van Jerrad Hoff is beeldend en tussen de regels door lees je zo veel meer, waardoor Allison, Santiago en zelf Aitor een gun-effect krijgen. Mede hierdoor gaat het verhaal in je hoofd zitten en wil je zo snel mogelijk verder lezen. Het gevolg was dat ik baalde dat het verhaal niet langer was.
Jerrah Hoff schrijft opnieuw een geweldig boek! Ik ben ondertussen fan van deze schrijver, want wat een hartverscheurend verhalen kan deze auteur vertellen. Waarom de boeken van Jerrad nog niet in grote stapels in (alle) boekhandels ligt, is mij een raadsel (of ik kom in de verkeerde boekhandels). Ik gun het in ieder geval heel veel mensen om te genieten van zijn verhalen! ❤️
2
Reageer op deze recensie