Lezersrecensie
Een aangrijpende realgood!
Wie schrijft die blijft gaat over Caro die boeken schrijft onder een pseudoniem. Hoewel ze niets liever doet dan verhalen op papier zetten, vindt ze de publiciteit die het haar oplevert maar niets. Als haar uitgever haar onderdruk zet om uit de schaduw te stappen, heeft haar vader daar de perfecte oplossing voor.
Caro gaat akkoord en laat het allemaal op zich afkomen, maar dan beginnen de problemen zich in rap tempo op te volgen en staat er ook nog een knappe journalist voor de deur.
In het verhaal zitten meerdere verhaallijnen/ situaties die eigenlijk allemaal de aandacht verdienen, en samen een mooi verhaal vormen.
De gebeurtenissen zijn realistisch en (helaas) kunnen veel mensen zich goed inleven. Daarom gaat dit verhaal onder je huid zitten.
Caro is een leuk en vlot personage dat je tijdens het verhaal steeds beter leert kennen. Door flashbacks naar het verleden worden haar beweegredenen om onder een pseudoniem te schrijven steeds duidelijker. Ook voor haar vader krijg je, ondanks zijn onhandige acties, steeds meer sympathie.
De schrijfstijl van Tamara Haagmans is vlot, duidelijk en het trekt je de wereld van Caro in. De verschrikkingen die Caro heeft meegemaakt en meemaakt zijn zo goed beschreven dat ik er een brok van in mijn keel kreeg. Na het lezen van bepaalde hoofdstukken ging mijn gedachten op andere momenten van de dag toch weer naar het boek.
Kortom; Tamara Haagmans heeft een mooi aangrijpend verhaal geschreven met precies genoeg luchtigheid. Misschien niet echt een feelgood, maar een absolute realgood! Top gedaan, Tamara Haagmans!
Caro gaat akkoord en laat het allemaal op zich afkomen, maar dan beginnen de problemen zich in rap tempo op te volgen en staat er ook nog een knappe journalist voor de deur.
In het verhaal zitten meerdere verhaallijnen/ situaties die eigenlijk allemaal de aandacht verdienen, en samen een mooi verhaal vormen.
De gebeurtenissen zijn realistisch en (helaas) kunnen veel mensen zich goed inleven. Daarom gaat dit verhaal onder je huid zitten.
Caro is een leuk en vlot personage dat je tijdens het verhaal steeds beter leert kennen. Door flashbacks naar het verleden worden haar beweegredenen om onder een pseudoniem te schrijven steeds duidelijker. Ook voor haar vader krijg je, ondanks zijn onhandige acties, steeds meer sympathie.
De schrijfstijl van Tamara Haagmans is vlot, duidelijk en het trekt je de wereld van Caro in. De verschrikkingen die Caro heeft meegemaakt en meemaakt zijn zo goed beschreven dat ik er een brok van in mijn keel kreeg. Na het lezen van bepaalde hoofdstukken ging mijn gedachten op andere momenten van de dag toch weer naar het boek.
Kortom; Tamara Haagmans heeft een mooi aangrijpend verhaal geschreven met precies genoeg luchtigheid. Misschien niet echt een feelgood, maar een absolute realgood! Top gedaan, Tamara Haagmans!
1
Reageer op deze recensie