Lezersrecensie
Nederland met een twist
Nic Magis neemt zijn lezers mee naar een middeleeuws Nederland met een twist. In Zaailied, het eerste boek in de Beloftes van gisteren- serie, volgt de lezer de verteller Peregrijn, een oude alverman, oftewel, een kabouterman. De auteur blijkt zelf een grondige verteller te zijn. Het gaat over natuurgoden, oude gebruiken en mystiek, waarin een schepje ouderwetse religie erin verweven. De beschreven religie is niet van het te zware of strenge predikende soort. Het gaat tevens over gemaakte beloftes van gisteren, en welke impact deze beloftes op het nu, het vandaag hebben.
Griseldis en Lucius zijn de leidende protagonisten in de verhaallijn, zo lijkt het. Zij zijn nauw verbonden met Peregrijn, die zijn rol als verteller heel serieus neemt. Daarnaast wordt er een gedegen beeld van het abdijleven beschreven. Door het perspectief van Clauwaert, een karakter dat vanuit bepaalde moraal handelt, doet het verhaal denken aan een kruising tussen Robin Hood en de kapitein van de Bende van de Bokkerijders. Het bewerkstelligen van gerechtigheid is dus een gedegen thema. Elk nieuw karakter dat zich aandient wordt in een grondig achtergrondverhaal gedompeld. Show&tell is in balans. De lezer krijgt het gevoel dat het een bundel korte verhalen is, waarvan de verhalen onherroepelijk een rode draad met elkaar vormen. Dit komt omdat het point-of-view nog weleens kan wisselen. We weten niet altijd dit boek te plaatsen, gezien die schep fantasy in de middeleeuwse setting. Wellicht heeft het ook iets van Urban Fantasy- elementen in een historische vertelling.
Wat we ons ook afvragen is of Peregrijn de alverman dit alles vertelt, gezien hij alleen even aan het begin en einde opduikt. Het blijkt dat personages ook makkelijk in de verhaallijn verschijnen, en daarna ook weer net zo snel lijken te verdwijnen. Het is een verhaal dat over meerdere tijden is uitgestrooid, zodat duidelijk wordt wie Griseldis uiteindelijk is, van wie zij afstamt. Het boek is voor een eerste deel netjes afgewerkt, al is een vervolg met het oogpunt op verteller Peregrijn op zijn plaats, omdat er toch vragen over zijn gebleven. Niet een hele lastige cliffhanger, wel eentje die naar meer smaakt.
Griseldis en Lucius zijn de leidende protagonisten in de verhaallijn, zo lijkt het. Zij zijn nauw verbonden met Peregrijn, die zijn rol als verteller heel serieus neemt. Daarnaast wordt er een gedegen beeld van het abdijleven beschreven. Door het perspectief van Clauwaert, een karakter dat vanuit bepaalde moraal handelt, doet het verhaal denken aan een kruising tussen Robin Hood en de kapitein van de Bende van de Bokkerijders. Het bewerkstelligen van gerechtigheid is dus een gedegen thema. Elk nieuw karakter dat zich aandient wordt in een grondig achtergrondverhaal gedompeld. Show&tell is in balans. De lezer krijgt het gevoel dat het een bundel korte verhalen is, waarvan de verhalen onherroepelijk een rode draad met elkaar vormen. Dit komt omdat het point-of-view nog weleens kan wisselen. We weten niet altijd dit boek te plaatsen, gezien die schep fantasy in de middeleeuwse setting. Wellicht heeft het ook iets van Urban Fantasy- elementen in een historische vertelling.
Wat we ons ook afvragen is of Peregrijn de alverman dit alles vertelt, gezien hij alleen even aan het begin en einde opduikt. Het blijkt dat personages ook makkelijk in de verhaallijn verschijnen, en daarna ook weer net zo snel lijken te verdwijnen. Het is een verhaal dat over meerdere tijden is uitgestrooid, zodat duidelijk wordt wie Griseldis uiteindelijk is, van wie zij afstamt. Het boek is voor een eerste deel netjes afgewerkt, al is een vervolg met het oogpunt op verteller Peregrijn op zijn plaats, omdat er toch vragen over zijn gebleven. Niet een hele lastige cliffhanger, wel eentje die naar meer smaakt.
2
Reageer op deze recensie