Lezersrecensie
Ereplaatsje
Met De laatste verkenner bewijst Johan Klein Haneveld opnieuw een gepassioneerd, maar grondige verteller te zijn. Heel bewust snijdt hij confronterende onderwerpen aan binnen het sciencefictiongenre, waarbij hij altijd erop wijst hoe destructief de mensheid echt is. Zijn verhalen zijn daarmee ware eyeopeners, met een sterke moraal. Ze kunnen een beetje vreemd, ronduit uitgesproken, maar telkens weer verrassend geniaal uit de hoek komen. De thema’s klimaatverandering, overleven en vernietiging zijn de spil van deze bundel. Het is ook onvermijdelijk morbide, en het laat ook zien hoe onverbiddelijk de natuur kan zijn.
Alle verhalen hebben een ding heel duidelijk gemeen: Ze verkennen de gebieden die menig scifi-avonturier nog niet verkend heeft. De echte sciencefiction-liefhebber kan zijn of haar hart naar hartenlust ophalen, en deze bundel mag dan ook gewoon niet in de kast ontbreken. Het is tegelijkertijd ook een ode aan de carrière van de auteur. Het bevat verhalen die al eens eerder een ereplaatsje hebben veroverd.
Alle verhalen hebben een ding heel duidelijk gemeen: Ze verkennen de gebieden die menig scifi-avonturier nog niet verkend heeft. De echte sciencefiction-liefhebber kan zijn of haar hart naar hartenlust ophalen, en deze bundel mag dan ook gewoon niet in de kast ontbreken. Het is tegelijkertijd ook een ode aan de carrière van de auteur. Het bevat verhalen die al eens eerder een ereplaatsje hebben veroverd.
1
Reageer op deze recensie