Lezersrecensie
Opmerkelijk met een bovennatuurlijk randje
Opnieuw merken lezers van De last waar het hart van Nico Kwakman ligt. Ook deze keer volgen we een docent die niet zo blij is met de aandacht van zijn studenten.
Het boek gaat over deugden en ondeugden, burn-outs en bore-outs, een Bovenwereld en een Onderwereld, en het gaat ook over de eventuele consequenties. Gedegen keuzes maken en grenzen overschrijden zijn de dingen die bij deze sabbatical horen. Lust, Woede, Jaloezie, IJdelheid, Gulzigheid, en Luiheid wekken de indruk dat de auteur zicht echt heeft laten inspireren door zonden, die uiteraard bij de Onderwereld horen. Wat er dan bij de Bovenwereld hoort zijn dingen zoals onder andere Liefde. Er ontwikkelen zich al snel vreemde toestanden. Er zit een flink, maar origineel contrast in het verhaal. De Bovenwereld en Onderwereld zijn echt elkaars tegenovergestelden in meerdere opzichten. Uiteindelijk heeft de schrijver juist een geloofwaardige en aannemelijk realistische insteek voor Niemandsland gebruikt, ondanks dat de lezer even het gevoel kreeg de Urban Fantasy kant op te gaan.
In de verhaallijn zit veel stof tot nadenken verweven, welke een naadloze filosofie bevat. Er wordt feilloos laten zien dat de draad tussen waan en werkelijkheid eigenlijk flinterdun is. Er wordt tevens laten zien dat de (psychologische) hulpverlening een trieste zaak is, al heeft deze scene een enigszins hilarisch voorkomen. Het draait uiteindelijk om het juiste inzicht. Men kan weleens het gevoel krijgen, iets ronduit vreemds gelezen te hebben. Het verhaal zal dan ook een stevig wat-gebeurde-er-hier-nou- einde hebben, al is dat niet in de negatieve of onverdienstelijke zin van het woord. Jezelf van een last ontdoen werd dan ook letterlijk genomen in dit boek. Nico Kwakman heeft nog eens iets buitengewoon opmerkelijks neergezet, met een bovennatuurlijk randje.
Het boek gaat over deugden en ondeugden, burn-outs en bore-outs, een Bovenwereld en een Onderwereld, en het gaat ook over de eventuele consequenties. Gedegen keuzes maken en grenzen overschrijden zijn de dingen die bij deze sabbatical horen. Lust, Woede, Jaloezie, IJdelheid, Gulzigheid, en Luiheid wekken de indruk dat de auteur zicht echt heeft laten inspireren door zonden, die uiteraard bij de Onderwereld horen. Wat er dan bij de Bovenwereld hoort zijn dingen zoals onder andere Liefde. Er ontwikkelen zich al snel vreemde toestanden. Er zit een flink, maar origineel contrast in het verhaal. De Bovenwereld en Onderwereld zijn echt elkaars tegenovergestelden in meerdere opzichten. Uiteindelijk heeft de schrijver juist een geloofwaardige en aannemelijk realistische insteek voor Niemandsland gebruikt, ondanks dat de lezer even het gevoel kreeg de Urban Fantasy kant op te gaan.
In de verhaallijn zit veel stof tot nadenken verweven, welke een naadloze filosofie bevat. Er wordt feilloos laten zien dat de draad tussen waan en werkelijkheid eigenlijk flinterdun is. Er wordt tevens laten zien dat de (psychologische) hulpverlening een trieste zaak is, al heeft deze scene een enigszins hilarisch voorkomen. Het draait uiteindelijk om het juiste inzicht. Men kan weleens het gevoel krijgen, iets ronduit vreemds gelezen te hebben. Het verhaal zal dan ook een stevig wat-gebeurde-er-hier-nou- einde hebben, al is dat niet in de negatieve of onverdienstelijke zin van het woord. Jezelf van een last ontdoen werd dan ook letterlijk genomen in dit boek. Nico Kwakman heeft nog eens iets buitengewoon opmerkelijks neergezet, met een bovennatuurlijk randje.
2
Reageer op deze recensie