Lezersrecensie
Lotsbestemming
Rani De Vadder stelt zichzelf de vraag waar de doden heengaan als ze sterven in De muze en de dood. Een waarschuwing voor intieme, ruwe scenes, en scheldwoorden is daarbij op zijn plaats. Dood, obsessie, monster, muze, ziel, hel, en Godin zijn de steekwoorden die telkens een nieuw deel in de verhaallijn aankondigen.
Het onderwerp sterven zorgt voor veel emotie, en deze emoties worden dan ook grondig laten zien. Hierdoor ontstaat ook een serene, al dan niet trage leeservaring voor de lezers. Men kan in het begin niet helemaal een gedegen beeld van het karakter krijgen, ondanks de goede, aannemelijke emoties. Het enige wat we in het begin te weten krijgen over Pandora, is dat ze bij en veldslag is gestorven. We krijgen een vaag beeld van de omgeving, waarvan gedacht wordt het hiernamaals te zijn.
Het gaat over het tarten van het lot, het overschrijden van grenzen, het breken van natuurwetten, en Goddelijke liefde. Kwelling is tevens een opmerkelijk onderwerp. Meningsverschillen over de keuzes die gemaakt zijn en consequenties die deze keuzes hebben, komen voorbij. De symboliek, de rozen onder andere, zijn metaforen die aan het denken zetten. Rozen zijn tenslotte fragiel, net zoals de mensen in de Bovenwereld. Het suggereert een aannemelijk contrast in de wereldbouw. We merken een gestage ontwikkeling in de karakters, naarmate het verhaal vordert. Enemies-to-lovers is een doordacht thema, waarbij mythologische mystiek is toegevoegd. Dit doet ook denken aan Belle en het Beest. De Vadder weet zich moeiteloos in haar karakters te verplaatsen, zowel Pandora als Dood. Ze beschrijft de intieme scenes niet te schunnig, ook al hebben deze een hard randje. Je zou kunnen stellen dat de auteur een wel heel andere draai aan het fenomeen Panora’s Box heeft gegeven. Het is niet alleen een verhaal over leven, onheil, en de dood, er zit ook een vleugje lotsbestemming, naast het tarten ervan, in verweven. Wedergeboorte komt daarbij kijken. Het is tevens een verhaal over hebzucht met opmerkelijke gevolgen.
Het is niet een boek dat we van deze schrijfster gewend zijn. Toch werd het heel gewaagd, modern, en verrassend bevonden. Een verhaal waarin het lot uiteindelijk in eigen hand wordt genomen, en daardoor een passend einde heeft gekregen.
Het onderwerp sterven zorgt voor veel emotie, en deze emoties worden dan ook grondig laten zien. Hierdoor ontstaat ook een serene, al dan niet trage leeservaring voor de lezers. Men kan in het begin niet helemaal een gedegen beeld van het karakter krijgen, ondanks de goede, aannemelijke emoties. Het enige wat we in het begin te weten krijgen over Pandora, is dat ze bij en veldslag is gestorven. We krijgen een vaag beeld van de omgeving, waarvan gedacht wordt het hiernamaals te zijn.
Het gaat over het tarten van het lot, het overschrijden van grenzen, het breken van natuurwetten, en Goddelijke liefde. Kwelling is tevens een opmerkelijk onderwerp. Meningsverschillen over de keuzes die gemaakt zijn en consequenties die deze keuzes hebben, komen voorbij. De symboliek, de rozen onder andere, zijn metaforen die aan het denken zetten. Rozen zijn tenslotte fragiel, net zoals de mensen in de Bovenwereld. Het suggereert een aannemelijk contrast in de wereldbouw. We merken een gestage ontwikkeling in de karakters, naarmate het verhaal vordert. Enemies-to-lovers is een doordacht thema, waarbij mythologische mystiek is toegevoegd. Dit doet ook denken aan Belle en het Beest. De Vadder weet zich moeiteloos in haar karakters te verplaatsen, zowel Pandora als Dood. Ze beschrijft de intieme scenes niet te schunnig, ook al hebben deze een hard randje. Je zou kunnen stellen dat de auteur een wel heel andere draai aan het fenomeen Panora’s Box heeft gegeven. Het is niet alleen een verhaal over leven, onheil, en de dood, er zit ook een vleugje lotsbestemming, naast het tarten ervan, in verweven. Wedergeboorte komt daarbij kijken. Het is tevens een verhaal over hebzucht met opmerkelijke gevolgen.
Het is niet een boek dat we van deze schrijfster gewend zijn. Toch werd het heel gewaagd, modern, en verrassend bevonden. Een verhaal waarin het lot uiteindelijk in eigen hand wordt genomen, en daardoor een passend einde heeft gekregen.
1
Reageer op deze recensie