Lezersrecensie
Afwerpen van een jarenlang juk
In het vierde deel van de Koninkrijk- serie neemt Danielle L. Jensen opnieuw haar lezers mee naar een ronduit harde wereld. Het draait nog eens om strategie in De oneindige oorlog. Het Duivelseiland vormt deze keer de grimmige sfeer in het geheel. Zoals lezers van deze serie inmiddels gewend zijn, wordt het verhaal ook deze keer weer vanuit twee hoofdperspectieven verteld. Het heeft meteen een meeslepend randje. De eerste hoofdstukken eindigen steeds in een lichte cliffhanger, waardoor het boek vanaf het begin moeilijk weg te leggen is. Het is doorspekt met actie en spanning, waarbij oorlog, politiek en machtsposities grote rollen spelen.
De karakters zijn duidelijk niet op hun mondje gevallen, en houden er zo hun eigen scherpe meningen op na. De personages hebben een flinke persoonlijke groei doorgemaakt, en dat uit zich dan ook door de juiste emoties en gevoelens op het daarvoor bestemde moment te plaatsen. Een droge humor kan hierbij soms niet uitblijven. Het thema kannibalisme kan wat aan de grafische kant zijn. Dat de wereld die Jensen heeft beschreven een harde realiteit heeft, komt daarmee snel aan het licht. Het algehele concept van Duivelseiland is een barbaarse bedoening, en de protagonisten zullen moeten vechten om te overleven. Het houdt de lezer ongenadig op het puntje van de stoel.
Telkens wanneer de lezer zich met de gebeurtenissen zich denkt verzoend te hebben, dringen er zich nieuwe interessante gebeurtenissen aan de lezer op, waarbij nieuwe, verdachte wendingen zullen ontluiken. Door alle actie blijven lezers moeiteloos bij de les. Deze zoektocht naar bondgenootschappen kan onverhoopt tot benarde situaties leiden, en dat levert een interessante dynamiek tussen de karakters op. Manipulatie in de verhaallijn zorgt ervoor dat het een gevalletje van je familie moet je het maar hebben is geworden. Hierin zit een wending verscholen, die heel dicht bij de waarheid van Zarrah’s echte afkomst komt. De auteur heeft hiermee het verhaal niet alleen voorzien van spanning en de nodige intrige, het zit ook gruwelijk goed in elkaar. Er zit een duidelijke familiaire verbondenheid verweven tussen de landen in het Koninkrijk. De oneindige oorlog is een uitermate boeiend boek, want het gaat ook over het afwerpen van een jarenlang juk, over vechten voor wat je waard bent, en over het beschikken van eigen wil. Uiteraard laat Jensen het door middel van stevige oorlogsvoering het verhaal tot een bevredigende manier tot een gedegen einde komen.
De karakters zijn duidelijk niet op hun mondje gevallen, en houden er zo hun eigen scherpe meningen op na. De personages hebben een flinke persoonlijke groei doorgemaakt, en dat uit zich dan ook door de juiste emoties en gevoelens op het daarvoor bestemde moment te plaatsen. Een droge humor kan hierbij soms niet uitblijven. Het thema kannibalisme kan wat aan de grafische kant zijn. Dat de wereld die Jensen heeft beschreven een harde realiteit heeft, komt daarmee snel aan het licht. Het algehele concept van Duivelseiland is een barbaarse bedoening, en de protagonisten zullen moeten vechten om te overleven. Het houdt de lezer ongenadig op het puntje van de stoel.
Telkens wanneer de lezer zich met de gebeurtenissen zich denkt verzoend te hebben, dringen er zich nieuwe interessante gebeurtenissen aan de lezer op, waarbij nieuwe, verdachte wendingen zullen ontluiken. Door alle actie blijven lezers moeiteloos bij de les. Deze zoektocht naar bondgenootschappen kan onverhoopt tot benarde situaties leiden, en dat levert een interessante dynamiek tussen de karakters op. Manipulatie in de verhaallijn zorgt ervoor dat het een gevalletje van je familie moet je het maar hebben is geworden. Hierin zit een wending verscholen, die heel dicht bij de waarheid van Zarrah’s echte afkomst komt. De auteur heeft hiermee het verhaal niet alleen voorzien van spanning en de nodige intrige, het zit ook gruwelijk goed in elkaar. Er zit een duidelijke familiaire verbondenheid verweven tussen de landen in het Koninkrijk. De oneindige oorlog is een uitermate boeiend boek, want het gaat ook over het afwerpen van een jarenlang juk, over vechten voor wat je waard bent, en over het beschikken van eigen wil. Uiteraard laat Jensen het door middel van stevige oorlogsvoering het verhaal tot een bevredigende manier tot een gedegen einde komen.
1
Reageer op deze recensie