Helden geven nooit op

Lezers worden meteen ondergedompeld in een deel van Aurélies achtergrondverhaal in Een melodie van wanhoop. Lezers willen eigenlijk meteen weten wat de invalshoek vissers, meerminnen, en ratten met elkaar te maken zullen hebben.
In deze hertelling hanteert de auteur twee perspectieven, dat van Aurélie en Emeric. Aurélie heeft een houten fluit van haar vader gekregen, waarmee ze levende wezens naar haar hand kan zetten. Emeric daarentegen is een gehandicapte loopjongen, en woont in een drukke stad. Het is mooi om te zien hoe bepaalde tegenpolen zich in de verhaallijn ontluiken. Het verhaal blijkt niet alleen elementen van De Rattenvanger van Hamelen te bevatten, het heeft ook een magische connectie met Peter Pan. Ilse Pol heeft een betoverende manier van vertellen, waardoor het boek moeilijk weg te leggen is. Emoties en de gevoelens van Aurélie komen voort uit haar gave met de fluit, en komen daardoor fascinerend tot leven. Hoewel er een lichte diversiteit in de verhaallijn doorschemert, en er sprake is van verliefdheid, gaat het vooral om de diepgewortelde liefde voor Aurélies vader.
Over bepaalde uitspraken is nagedacht, en deze knipogen nog weleens naar andere legendes. De schrijfster blijft zogezegd helemaal in stijl van het sprookje. De magie in deze wereld is van het verboden soort. Macht, corruptie, en ongelijkheid zijn onderwerpen die in het verhaal goed naar voren zijn gekomen. Mooi hoe de auteur ook zo haar eigen legenden en achtergrondverhalen in deze wereld heeft weten te verweven.
Uiteraard komen leugens uit, waardoor er zich ernstige gevolgen zullen ontvouwen. Vanaf dat moment ontwikkelen er zich trieste gebeurtenissen voor niet alleen de protagonist, maar ook voor de figuranten. Uiteindelijk kiest Aurélie om toch het juiste te doen, ook omdat ze haar vader beloofd heeft niet te falen. Hoewel de lezers indirect wordt verteld nooit op te geven, zal men toch even het hoofd laten hangen wanneer het einde van het verhaal nadert. Een bovennatuurlijk debuut, waarbij is gebleken dat schurken opgeven, maar helden nooit zullen eindigen totdat het recht gezegevierd heeft.