Lezersrecensie
Duidelijke boodschap
Een onmogelijk leven gaat over het deel in een leven dat we nog niet begrijpen, en daarom als magie zal worden ervaren. Zoals de lezer van Matt Haig gewend is, presenteert hij het verhaal in behapbare, overzichtelijke hoofdstukken, waardoor het verhaal goed te volgen blijft. Leeftijd speelt een grote rol, en wil nog weleens voor een sombere setting zorgen. Het staat lijnrecht in contrast met de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt. Wat mooi werd bevonden, is de Nederlandse knipoog, en de verwijzing naar de cover van een opvallend, herkenbaar boek, het boek dat de lezers in handen heeft. Rouw voert een duidelijke boventoon, en dat Grace een huisje van een medium erft, voelt heel passend in deze verhaallijn. Daarnaast gebeuren er, zoals de titel al een beetje suggereert, onmogelijke dingen die de gepensioneerde wiskundedocent de pet te boven gaat. Het is een boek dat een loopje met eenzaamheid neemt, waar de werkelijkheid een illusie blijkt te zijn, en waarin een opmerkelijke symboliek wordt gehanteerd. Er is aandacht voor milieu, klimaat, ecosystemen, Fibonaccireeksen, kapitalisme, en spiritualiteit. Hoewel lezers de verhaallijn niet altijd even goed kunnen plaatsen of interpreteren lijkt magisch realisme op een knappe manier in de lucht te hangen. Haig heeft het tevens over opmerkelijke gaven, zoals het lezen van gedachten, telepathie en telekinese. De protagonist is hier eerst heel sceptisch over, totdat ze beseft wat men met zo’n gave kan, en ze ziet wat zo’n gave teweeg kan brengen wanneer het in handen van de verkeerde persoon valt.
Een mentale strijd volgt, die weliswaar tot verbinding en verbeelding leidt. Door deze plotselinge ontwikkeling en de totale opbouw zullen lezers niet meteen weten wat men van het verhaal zal vinden. Wellicht de reden dat lezers toch gefascineerd door blijven lezen. Een verhaallijn met een duidelijke boodschap over het leven, en dat is dat je het leven maar beter zo vol mogelijk kunt leven, want het leven is kort. Een boek zoals alleen Matt Haig ze kan schrijven.
Een mentale strijd volgt, die weliswaar tot verbinding en verbeelding leidt. Door deze plotselinge ontwikkeling en de totale opbouw zullen lezers niet meteen weten wat men van het verhaal zal vinden. Wellicht de reden dat lezers toch gefascineerd door blijven lezen. Een verhaallijn met een duidelijke boodschap over het leven, en dat is dat je het leven maar beter zo vol mogelijk kunt leven, want het leven is kort. Een boek zoals alleen Matt Haig ze kan schrijven.
1
Reageer op deze recensie