Lezersrecensie
Subtiel opgebouwde spanning
Ronald van Assen laat het verhaal van Jacobus Schagen op een somber moment beginnen. De auteur weet dan ook meteen het verdriet van de dominee te vangen in Klimop en waterlelie.
Onrecht, omgangsregels, en rechtschapenheid zijn thema’s die onverhoopt in de verhaallijn zijn opgenomen. Het geloof, de protagonist is tenslotte dominee, komt hier op een aannemelijke manier bij kijken. Het is een verhaal waarin het om de medemens gaat, waarbij naastenliefde vooral een onderwerp is dat te denken geeft. De vraag of het niet beter is om probleemgevallen onder het volk op te sluiten zodat de vrede in de samenleving gewaarborgd wordt, of deze mensen alsnog het recht van de vrijheid te geven, is ook nog altijd een dilemma van onze huidige tijdsgeest, en daardoor kan dit een herkenbaar topic zijn. Het kan bij de lezer een innerlijke discussie opleveren, waarin het nog te betwisten valt of vroeger alles wel beter was, want toen diende men zich maar gewoon te gedragen. Hoewel er niet op gehamerd wordt in de verhaallijn, wordt er constant het normaal zijn aan de kaak gesteld. Het laat tevens zien dat de gezondheidszorg in alle tijden het zorgenkindje van de samenleving is, en dat trauma nog altijd de mens voor een raadsel stelt. Het wordt al snel een historisch mysterie in het straatje van broeder Cadfael, maar dan met een dominee in plaats van een broeder binnen de muren van een oud klooster. Het houdt lezers hoe dan ook aan het boek gekluisterd, door een subtiel opgebouwde spanning.
De dame waarvan hij de zorg op zich heeft genomen, blijft het grootste raadsel op zich, waarbij de symboliek van de klimop en de waterlelie feilloos in het geheel past.
Hoewel Van Assen het mysterie solide lijkt af te ronden, blijven lezers toch nog met enkele vragen achter. Toch heeft de schrijver zijn lezers tot het einde weten mee te slepen, en dit is zeker een boek dat de liefhebber van historische mysteries zal bekoren.
Onrecht, omgangsregels, en rechtschapenheid zijn thema’s die onverhoopt in de verhaallijn zijn opgenomen. Het geloof, de protagonist is tenslotte dominee, komt hier op een aannemelijke manier bij kijken. Het is een verhaal waarin het om de medemens gaat, waarbij naastenliefde vooral een onderwerp is dat te denken geeft. De vraag of het niet beter is om probleemgevallen onder het volk op te sluiten zodat de vrede in de samenleving gewaarborgd wordt, of deze mensen alsnog het recht van de vrijheid te geven, is ook nog altijd een dilemma van onze huidige tijdsgeest, en daardoor kan dit een herkenbaar topic zijn. Het kan bij de lezer een innerlijke discussie opleveren, waarin het nog te betwisten valt of vroeger alles wel beter was, want toen diende men zich maar gewoon te gedragen. Hoewel er niet op gehamerd wordt in de verhaallijn, wordt er constant het normaal zijn aan de kaak gesteld. Het laat tevens zien dat de gezondheidszorg in alle tijden het zorgenkindje van de samenleving is, en dat trauma nog altijd de mens voor een raadsel stelt. Het wordt al snel een historisch mysterie in het straatje van broeder Cadfael, maar dan met een dominee in plaats van een broeder binnen de muren van een oud klooster. Het houdt lezers hoe dan ook aan het boek gekluisterd, door een subtiel opgebouwde spanning.
De dame waarvan hij de zorg op zich heeft genomen, blijft het grootste raadsel op zich, waarbij de symboliek van de klimop en de waterlelie feilloos in het geheel past.
Hoewel Van Assen het mysterie solide lijkt af te ronden, blijven lezers toch nog met enkele vragen achter. Toch heeft de schrijver zijn lezers tot het einde weten mee te slepen, en dit is zeker een boek dat de liefhebber van historische mysteries zal bekoren.
1
Reageer op deze recensie