Op zoek naar jezelf

In No exit neemt Maren Stoffels haar jeugdige lezers mee op een cruiseschip. De schrijfster heeft een heldere manier van schrijven gehanteerd. Het is herkenbaar en geloofwaardig genoeg, met een leerzame kijk op de aangesneden onderwerpen. Het wordt al snel duidelijk dat er een nogal schokkende, andere kijk op gerechtigheid gehandhaafd wordt. Daarnaast zijn de personages grondig op zoek naar zichzelf, waarbij onzekerheid, veiligheid, verslaving, en wraakzucht voortdurend de kop op steken. Het verhaal is verdeeld in hapklare delen, waarin vooral het perspectief van Vesper naar voren is gekomen. Passende emoties zorgen ervoor dat lezers het personage steeds beter zullen leren kennen. De korte dagboekstukjes van een nog onbekend personage, een dagboek waarin enkele regels zijn doorgekrast, geven de verhaallijn een intrigerend randje. De schrijver van dit mysterieuze dagboek schijnt al snel verontrustende gedachten te uiten.
De auteur onthuld tevens een stukje van Vespers achtergrondverhaal, waardoor de nieuwsgierigheid wordt gewekt. Gruwelijke gebeurtenissen passeren de revue, en deze zorgen voor enige huivering. Enige triggerwaarschuwing voor zelfmoord, doodslag, marteling, en moord is dan ook op zijn plek. Er schuilt nog een ander verborgen, maar al veel voorbijgekomen onderwerp in de verhaallijn, waardoor het mogelijk is het plot te zien aankomen. De lezer heeft uiteindelijk echt wel door van wie het geheimzinnige dagboek is. Dit perspectief laat de lezer weer even terug de tijd in gaan. De puzzelstukjes zullen dan ook op zijn plek vallen. Het uiteindelijke einde is vooralsnog aan de droevige kant. Een verhaal waarbij weer eens is gebleken dat opvoeden niet al te makkelijk is. Het boek kan voor de doelgroep als schokkend worden ervaren, maar heeft vooral een leerzame kant. Moeilijk te overtreffen.