Gruwelijke blood&gore

Anita Kroef heeft meteen al de nodige blood&gore klaarstaan met Oog in oog.
Het verhaal kabbelt echter in de eerste vijfenzeventig bladzijden sloom voort, waarbij de schrijfster meer op het achtergrondverhaal van Dani focust. Hoewel er hier en daar wel iets opmerkelijks gebeurt, zijn deze gebeurtenissen nog niet baanbrekend spannend. Zoals het lijkt ontvouwt de verhaallijn zich vanuit tenminste drie hoofdperspectieven. Lezers merken de ongekende liefde die de auteur voor Afrika heeft op, en ze weet de natuur en alles dat dit continent te bieden heeft bijzonder kleurrijk neer te zetten. Echter kan deze vertelkunst de spanningsboog tegen gaan werken. Het duurt dan ook erg lang voordat het verhaal samen lijkt te smelten. Doordat er steeds wordt terug gegaan naar de gebeurtenissen in het verleden, hebben lezers een enorme portie geduld nodig. Hierdoor kunnen lezers ook de interesse in de karakters verliezen, ook al zijn deze heel emotioneel en menselijk neergezet.
Het had voor het gevoel sneller to-the-point mogen komen, als het om de motieven van Liam gaat. Vooral omdat de lezer toch vrij makkelijk door het gedrag van bepaalde karakters kan prikken. Veel dingen zijn dan ook niet echt een grote verrassing, en hadden ook wel moeten gebeuren, gezien het avontuurlijke tintje dat het boek rijk is. Oplettende lezers zullen een bescheiden wending kunnen zien aankomen. Wat er in het verleden verder is gebeurd wordt ook gestaag duidelijk. Hoewel het op sommige punten wat voorspelbaar is, willen lezers toch onverhoopt weten of enige gerechtigheid op zijn plaats is. Een enigszins gruwelijke thriller.