Lezersrecensie
Harde realiteit
In Storm van leugens laat Sophie McKenzie de lezer Hollie en haar vriendin Parker volgen, die in Salthaven onderzoek komen doen voor een schoolproject over milieuwetenschap. Lezers die geïnteresseerd zijn in het thema klimaat en milieu worden dan ook vrijwel meteen gefascineerd door enkele oplossingen om onder andere het opwarmen van de aarde tegen te gaan.
De lezer krijgt tevens ook al het één en ander over protagonist Hollie te weten, waaronder dat het gezin met geldzorgen te maken heeft. Daarnaast is de stijgende zeespiegel en de klimaatcrisis een duidelijk zorgenkindje van de karakters. Ook herkenbaar is het bemoeizieke ondertoontje van Hollies moeder, en de kinderlijke reacties van haar daar weer op. Toekomst is ook een veel besproken subject, en Hollie is een type dat graag zelf de touwtjes in handen heeft en neemt. Haar emoties en hoe ze deze uit, maken haar heel menselijk, al dan niet een beetje irriterend op sommige momenten.
De auteur laat ook zien, dat de verkeerde acties en gedragingen consequenties zullen hebben, een protocol binnen de opvoeding waar sommige ouders nog van kunnen leren. De protagonist komt blijkbaar uit een opmerkelijke familie, waarin de kloof tussen de generaties moeiteloos wordt laten zien. Het wordt tevens duidelijk dat Hollie hunkert naar liefde en waardering.
Water en storm vormen de symboliek van de verhaallijn, en schetsen ook het meest gevreesde scenario, waarbij een stevig oogje voor ernstige corruptie wordt dichtgeknepen. Wanneer dit scenario werkelijkheid lijkt te worden, voelt het alsof de geschiedenis zich deels herhaalt, al gebeurt dit deze keer op Engels grondgebied, en heeft de situatie een meer moderne insteek dan de situaties uit 1953 en 2004. Daarnaast is er een sterke symboliek als het op initiatie, splitsing en versterking aankomt. De auteur heeft deze klimaattermen ook in de gebeurtenissen met de karakters terug laten komen.
McKenzie weet haar jeugdige lezers naar een gedegen, maar loeispannend einde te brengen met een plot waarin alles vloeiend op zijn plek valt. Een boek waarin een harde realiteit werd laten zien.
De lezer krijgt tevens ook al het één en ander over protagonist Hollie te weten, waaronder dat het gezin met geldzorgen te maken heeft. Daarnaast is de stijgende zeespiegel en de klimaatcrisis een duidelijk zorgenkindje van de karakters. Ook herkenbaar is het bemoeizieke ondertoontje van Hollies moeder, en de kinderlijke reacties van haar daar weer op. Toekomst is ook een veel besproken subject, en Hollie is een type dat graag zelf de touwtjes in handen heeft en neemt. Haar emoties en hoe ze deze uit, maken haar heel menselijk, al dan niet een beetje irriterend op sommige momenten.
De auteur laat ook zien, dat de verkeerde acties en gedragingen consequenties zullen hebben, een protocol binnen de opvoeding waar sommige ouders nog van kunnen leren. De protagonist komt blijkbaar uit een opmerkelijke familie, waarin de kloof tussen de generaties moeiteloos wordt laten zien. Het wordt tevens duidelijk dat Hollie hunkert naar liefde en waardering.
Water en storm vormen de symboliek van de verhaallijn, en schetsen ook het meest gevreesde scenario, waarbij een stevig oogje voor ernstige corruptie wordt dichtgeknepen. Wanneer dit scenario werkelijkheid lijkt te worden, voelt het alsof de geschiedenis zich deels herhaalt, al gebeurt dit deze keer op Engels grondgebied, en heeft de situatie een meer moderne insteek dan de situaties uit 1953 en 2004. Daarnaast is er een sterke symboliek als het op initiatie, splitsing en versterking aankomt. De auteur heeft deze klimaattermen ook in de gebeurtenissen met de karakters terug laten komen.
McKenzie weet haar jeugdige lezers naar een gedegen, maar loeispannend einde te brengen met een plot waarin alles vloeiend op zijn plek valt. Een boek waarin een harde realiteit werd laten zien.
1
Reageer op deze recensie
