Prima verhaal

Wie het eerste boek in het Herrijzen- tweeluik heeft gelezen, weet dat Denise LB een abrupte manier van vertellen heeft. Ze kan een hele uitgebreide achtergrond van de protagonist en wereld geven, waarbij veel leed, verontwaardiging en woede ontstaat, terwijl ze vervolgens deze informatie abrupt af weet te ronden. Voor het gevoel worden er dus belangrijke scenes nog wel eens overgeslagen. In Verlicht uit vuur probeert de schrijfster opnieuw haar lezers op sleeptouw te nemen, waarvoor ze deze keer het verhaal uit meerdere perspectieven heeft gebruikt. Het is dus raadzaam om het eerste boek ook gelezen te hebben, omdat het eerste deel veel achtergrondinformatie van Catharina bevat, en zij dus ook haar reis in boek twee voortzet. Ook in boek twee willen de gebeurtenissen en scenes nog wel eens abrupt eindigen of aandienen.
Er wordt veel verteld, ook al werd het al eens eerder aan de lezer laten zien. Het voelt af en toe alsof de auteur enthousiast aan dit tweeluik is begonnen, maar niet het geduld heeft gehad hier meer uit te willen halen. Op sommige punten kan het zelfs een beetje afgeraffeld aanvoelen, al is haar manier van schrijven prima te volgen, en lijkt Catharina een gedegen doel te hebben. Er zijn echter wel wat tegenstrijdigheden, zoals aan de ene kant heel wantrouwig zijn naar mensen, maar wel alvast je hele achtergrondverhaal bij een wildvreemde neerleggen, enkel omdat je slechts het gevoel hebt die persoon al jaren te kennen. Dat kan voor de lezer niet al te geloofwaardig overkomen. De auteur heeft de neiging om in elk moment een stukje wereldbouw toe te passen, ook al is dit niet helemaal in context met de scene. Doordat ze ieder detail tot in de puntjes probeert te omschrijven, blijft er voor de lezer weinig verbeelding over, en rolt er soms een kromme zin of tikfoutje door haar enthousiasme uit. Ze laat het verhaal in een strijd ontketenen, waarbij oude bekenden onverhoopt langskomen, die blijkbaar nog een rekening met de protagonist hebben te vereffenen. Ze brengt de lezer naar een gedegen einde, waarbij familie een belangrijk thema is gebleken. Een prima verhaal, mits de lezer tegen de opmerkelijke schrijfstijl kan.