Gedurfd, slim, broos…

Johannes Westendorp zijn debuutroman is bijzonder, slim en doordacht. Hij vertelt het verhaal van zowel de dader als de slachtoffers bij een explosie in een winkelcentrum. Wat gebeurde er in hun leven in de voorafgaande maanden?

Door telkens te wisselen van schrijfstijl krijgen de personages echt een uniek karakter. Aanvankelijk lijken het fragmenten uit willekeurige levens en is het even wennen aan de perspectiefwisselingen, maar al snel leer je de individuen kennen, hun denken en doen. Er zit zoveel schoonheid en vooral originaliteit in de schrijfstijl van Johannes Westendorp. Soms grappig, ook spannend, vaak eigenaardig. De mix van stijlen, een krachtig rapnummer en online berichtjes bijvoorbeeld, zorgt ook voor een mix van gevoelens. Mooi hoe het verhaal van één van de slachtoffers in de ik-vorm is geschreven en op het einde dit mooi terugkomt in de media, in de aandacht. En zelfs ogenschijnlijk onbelangrijke zaken zijn toch intrigerend. Je voelt ook dat de situatie steeds meer verontrustend wordt omdat je als lezer, in tegenstelling tot de personages, al op de hoogte bent van de fatale aanslag.

’De mens is de maat van alle dingen’ is een nadenkertje van de filosoof Protagoras. Als je hier even dieper op ingaat, zie je ook weer hoe knap dit bij het verhaal past. Misschien niet eenvoudig, toch weer heel boeiend en interessant om meer te lezen over het relativisme, waarneming en beoordeling. Zeer intrigerend ook, hoe ieder individu zijn eigen verhaal, waarheid en interpretatie beleeft binnen het verhaal. Net zoals ook iedere lezer dit boek anders zal ervaren. Ook was ik nieuwsgierig naar de betekenis van het Kanji-teken op de kaft. ‘Fortune-telling’… zo passend, subliem! (zo’n vindingrijkheid kan ik echt appreciëren!)

‘De maat van alle dingen’ is dus zeker geen doorsnee boek, geen eenvoudig verhaal. Wel gedurfd, vernieuwend, slim, broos… neem er je tijd voor en geniet.