Knappe opbouw en boeiende thema’s

De korte inhoud van De stem uit het bos én de kaft maakten mij meteen nieuwsgierig. Enkel de quote van Paula Hawkins op de voorzijde deed me even twijfelen omdat ik geen fan van Het meisje in de trein was. Een ongegronde twijfel, want Liz Moore heeft mij fijn verrast met toch wel een van de betere spannende romans die ik al heb gelezen.

De stem uit het bos draait hoofdzakelijk rond de vermissing van Barbara tijdens een zomerkamp. Haar broer verdween er zestien jaar eerder. Maar de geschiedenis van het domein, een gemeenschap waarin afkomst en connecties belangrijk zijn én het contrast tussen arm en rijk vormen ook een zeer belangrijk aspect in dit verhaal. Liz Moore maakt het nog boeiender door te wisselen tussen personages en tijdlijnen, die telkens duidelijk staan aangeduid bij de hoofdstukken.

Leugens, macht en onmacht, schone schijn en belangrijke keuzes op het levenspad zorgen voor een mooie diepere laag in deze spannende roman. De personages zijn goed uitgewerkt in een aangename schrijfstijl. Je voelt de onrust en de frustraties, je wil absoluut weten wat er met Barbara en haar broer Bear gebeurd is. Doe daar nog een mooi stukje natuur bij, tussendoor een verwijzing naar boeken, maatschappelijke thema’s die op subtiele wijze worden belicht… Ik heb genoten van De stem uit het bos, waarbij vooral de knappe opbouw en de onderliggende thema’s primeren. Een aanrader!