Boeiend verhaal

“Er was iets aan ons, de Weyward-vrouwen, dat ons nauw met de natuurlijke wereld verbond. We voelen hem op dezelfde manier als waarop we woede, verdriet of vreugde voelen. De dieren, de vogels, de planten, ze laten ons binnen en erkennen ons als een van hen.”

De prachtige kaft van De Weywardvrouwen trekt meteen de aandacht. Maar ook het binnenwerk, roze met witte kraaien, is opvallend mooi. De betekenis van de kraaien wordt duidelijk in de loop van het verhaal.

Emilia Hart laat haar lezers kennis maken met drie sterke vrouwen doorheen de tijd. De verhaallijn van Kate start in 2019. Zij is op de vlucht voor haar gewelddadige man en vindt rust in een afgelegen huisje dat haar werd nagelaten door haar Tante Violet, die ze al twintig jaar niet meer heeft gezien. Met het verhaal van Altha keer je dan weer terug naar de 17de eeuw, wanneer Altha terecht staat voor hekserij. Een bijzondere halsketting loopt als een rode draad door het verhaal en verbindt de vrouwen met elkaar.

“We zagen onszelf nooit als heksen, mijn moeder en ik. Heks was een woord dat door mannen was bedacht, een woord dat macht gaf aan degene die het uitsprak, maar niet aan degene die ermee werd aangeduid. Een woord dat galgen en brandstapels bouwde en ademende vrouwen in lijken veranderde.”

De Weywardvrouwen gaat over generaties vrouwen die zich aangetrokken voelen door de natuur, over magische krachten. Dit wordt enorm boeiend en mooi beschreven. Maar het verhaal is ook zeer rijk door andere maatschappelijke thema’s die aan bod komen, heftige thema’s. Verlies, mishandeling en kwaadaardige mannen (maar niet allemaal) keren terug in de levens van Altha, Violet en Kate. Emilia Hart brengt dit sterk en gevoelig verhaal op een zeer aangename en vlotte manier. Je leest het boek echt in sneltempo uit! De zware thema’s blijven zeker nazinderen, maar het vleugje magie ook.

Ik noteerde tijdens het lezen wel de namen van de meest belangrijke personages. Zo ontstond er een kleine stamboom en kwamen de lijntjes mooi samen. Ik hou ook altijd van verwijzingen naar andere boeken binnen een verhaal. Lolly Willowes (Sylvia Townsend Warner) en De geheime tuin (Frances Hodgson Burnett) liggen nu ook op mijn leesstapel! De Weywardvrouwen is een absolute aanrader en staat zeker genoteerd bij mijn favoriete boeken van dit jaar.