Lezersrecensie
Originele psychologische thriller
Zowel de kaft als de korte inhoud van Drenkman spraken mij direct aan. Ik las eerder al Het meisje bij het venster van Frank Peters en was zeer benieuwd naar een nieuw spannend avontuur met Rik Wolters en Sandra Molenaars in de hoofdrol.
“Bij de ontwikkeling van het medicijn zijn verschrikkelijke fouten gemaakt, ook door mij.’ De laatste woorden klonken zacht, verontschuldigend. ‘Het heeft zelfs mensenlevens gekost en er zullen er nog volgen.”
In een vlotte schrijfstijl neemt Frank Peters zijn lezers mee in de wereld van corruptie en misleiding in een farmaceutische bedrijf. Door de goede opbouw is er voldoende afwisseling tussen de spannende fragmenten en het vleugje romantiek. De hoofdpersonages hebben voldoende diepgang, er is een portie humor aanwezig en door de feiten en weetjes leer je zelfs nog iets bij. Ik vond vooral het donkere gedeelte, een beetje gothic, heel boeiend. Knap hoe een volksverhaal verweven wordt met zowel elementen van het farmaceutische bedrijf als met een vermissing uit het verleden! Maar het middengedeelte kabbelde, naar mijn persoonlijke mening, een beetje te traag voort door een over-en-weerspel. Gelukkig maakten de laatste hoofdstukken alles weer goed, was er weer voldoende spanning en originaliteit!
“Een laatste gorgelende kreet, enkele luchtbellen in het maanlicht en een rimpeling in het water. Daarna viel de stilte. Alsof de Drenkman had genomen wat hem toekwam en de nacht weer in evenwicht was gebracht.”
Heel fijn dat Drenkman zich ook grotendeels op Belgische bodem afspeelt, dit zorgt zeker voor herkenbaarheid bij Vlaamse lezers! Ik kijk alvast uit naar een volgend deel in de serie Wolters-Molenaars, want Frank Peters laat nog een paar interessante verhaallijnen open.
“Je kent alleen het levenspad dat je volgt. Alle andere afslagen blijven gehuld in duisternis. Dagelijks werp je de dobbelstenen van het lot en zij rollen voor jou.”
“Bij de ontwikkeling van het medicijn zijn verschrikkelijke fouten gemaakt, ook door mij.’ De laatste woorden klonken zacht, verontschuldigend. ‘Het heeft zelfs mensenlevens gekost en er zullen er nog volgen.”
In een vlotte schrijfstijl neemt Frank Peters zijn lezers mee in de wereld van corruptie en misleiding in een farmaceutische bedrijf. Door de goede opbouw is er voldoende afwisseling tussen de spannende fragmenten en het vleugje romantiek. De hoofdpersonages hebben voldoende diepgang, er is een portie humor aanwezig en door de feiten en weetjes leer je zelfs nog iets bij. Ik vond vooral het donkere gedeelte, een beetje gothic, heel boeiend. Knap hoe een volksverhaal verweven wordt met zowel elementen van het farmaceutische bedrijf als met een vermissing uit het verleden! Maar het middengedeelte kabbelde, naar mijn persoonlijke mening, een beetje te traag voort door een over-en-weerspel. Gelukkig maakten de laatste hoofdstukken alles weer goed, was er weer voldoende spanning en originaliteit!
“Een laatste gorgelende kreet, enkele luchtbellen in het maanlicht en een rimpeling in het water. Daarna viel de stilte. Alsof de Drenkman had genomen wat hem toekwam en de nacht weer in evenwicht was gebracht.”
Heel fijn dat Drenkman zich ook grotendeels op Belgische bodem afspeelt, dit zorgt zeker voor herkenbaarheid bij Vlaamse lezers! Ik kijk alvast uit naar een volgend deel in de serie Wolters-Molenaars, want Frank Peters laat nog een paar interessante verhaallijnen open.
“Je kent alleen het levenspad dat je volgt. Alle andere afslagen blijven gehuld in duisternis. Dagelijks werp je de dobbelstenen van het lot en zij rollen voor jou.”
1
Reageer op deze recensie