Lezersrecensie
Zware thema’s die toch luchtig worden gebracht
“Het helpt bij sombere gedachten om te voelen dat ik iets voor anderen doe. Iets afrond voor degenen die het zelf niet meer kunnen.”
Sarah heeft een behoorlijk zware jeugd gehad. De gebeurtenissen van toen bepalen nu nog steeds de manier waarop ze leeft en denkt. Ze is best eenzaam, sluit haar gevoelens af en heeft weinig contacten. Maar er schuilt een zorgzame en lieve vrouw in haar. Op haar werk, in een verzorgingstehuis, maakt zij bijvoorbeeld de dingen af waar de bewoners mee bezig waren op het moment dat ze sterven. Een breiwerkje, een puzzel, een boek… Waarom ze dit zo belangrijk vindt, wordt duidelijk in de loop van het verhaal én hangt samen met een zeer intense gebeurtenis uit haar verleden.
Kim Andrea Brofeldt vertelt in korte hoofdstukken het verhaal van Sarah. In de terugblikken wordt er ruimschoots aandacht besteed aan haar moeder en vader, aan hun verhaal. Door dit verleden leer je het heden begrijpen en komen de losse eindjes uiteindelijk samen. Maar er is ook een belangrijke rol weggelegd voor de man van de bloemenwinkel, buurjongen Bastian en Thomas uit Australië. Mooie mensen!
De auteur weet behoorlijk zware thema’s toch luchtig te houden. Familie, relaties, schaamte, verraad, geheimen en vergeving… het komt allemaal bod. Gelukkig is er ook plaats voor een vleugje romantiek. Ondanks traumatische ervaringen en zeer gevoelige thema’s, is dit verhaal toch niet té dramatisch of té zeemzoet. De auteur laat het aan de lezer over om de emoties zelf te ervaren, knap gedaan! Dat het nooit te laat is om je leven een nieuwe wending te geven, wordt zo mooi gebracht. Losse eindjes is ook een ode aan moeders, hartverwarmend. Graag gelezen!
“Het zijn niet alleen ongelezen boeken die we nalaten, maar ook alles wat we niet hebben meegemaakt of gedaan.”
1
Reageer op deze recensie